در این روز، رسول مکرم اسلام(ص) جانشین شایسته‌ای برای اکمال دین و اتمام نعمت ولایت الهی برای مردم برگزید تا سنت نبوی در قالب سیره علوی استمرار یابد. امروز سیره سیاسی دولت علوی الگوی کامل برای همه مسلمانان اعم از مردم و مسئولان است و وظیفه همه آحاد کشور اسلامی است تا با پیروی از سیره علوی، حریم ولایت را به نیکی پاس ‌ دارند.
به مناسبت عید امامت و ولایت در شرایط امروز جامعه اسلامی و مسئله مهم انتخاب ریاست جمهوری ایران اسلامی گفت‌وگویی با 
حجت الاسلام دکتر محمد ملک‌زاده، عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی داشتیم. در ادامه، توضیحات ایشان را در مورد چگونگی متابعت از سیره سیاسی دولت علوی و پیاده‌سازی آن در جامعه اسلامی می‌خوانید.

مشارکت حداکثری در انتخاب مسئولان
دکتر ملک‌زاده با اشاره به وظیفه مردم در جامعه اسلامى می‌گوید: عموم مردم وظیفه دارند درخصوص سرنوشت سیاسى و اجتماعى خود و سایر آحاد جامعه بى‌تفاوت نمانند. حکومت اسلامی رسول خدا(ص) در مدینه و حضرت علی(ع) در کوفه با همراهی جمعی از مردم استقرار یافت. رسول خدا(ص) و جانشین بر حق ایشان امام علی(ع)، در دوران زمام‌داری سیاسی خود رنج‌های فراوانی برای اجرای احکام و قوانین اسلامی در جامعه متحمل شدند. بدیهی است چنانچه مشارکت حداکثری مردم در همراهی ولی خود تحقق می‌یافت آن بزرگواران با مشکلات کمتری در مدیریت جامعه اسلامی مواجه می‌شدند و نتایج مثبت آن برای خود مردم نیز آشکار می‌شد. 25 سال خانه‌نشینى امیرمؤمنان على(ع) حاصل همراهی نکردن مردم در انتخاب حاکم اسلامی شایسته و بر حق جامعه اسلامی است که ضرر و زیان آن پیش از هر چیز، متوجه خود مردم شد. ایشان یادآور می‌شود: كارگزاران و مسئولان به عنوان عاملان اقامه عدل و قانون در جامعه به حساب مى‏آیند. از این رو شایستگى، توانمندى و سلامت رفتارى آنان اهمیت فراوانی دارد. در بررسى سیره سیاسى حضرت علی(ع) مشاهده مى‏كنیم مهم‏ترین معیار گزینش ایشان در انتخاب كارگزاران، احراز صلاحیت اخلاقی، تخصص و توانایی‌هاى لازم در مدیریت و انجام مسئولیت‏هاى محوله است نه وابستگى‏ها و روابط خانوادگى و قومى.

انتخاب اصلح
عضو هیئت علمی گروه سیاست پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی به شایسته‌سازی اشاره کرده و توضیح می‌دهد: رعایت اصل شایسته‌سالارى به‌ویژه در سپردن مسئولیت‌هاى مهم و كلیدى از اهمیت بسزایى برخوردار است. گفت‌وگوى خداوند با حضرت ابراهیم(ع) از ضرورت رعایت شایستگى و اهلیت در واگذارى مسئولیت‌ها به افراد حكایت دارد. رعایت دقیق این اصل در سیره حكومتى امیرمؤمنان على(ع) نیز بسیار مورد توجه است. امام(ع) در ضمن خطبه 173 نهج‌البلاغه، با اشاره به ضرورت رعایت اهلیت در منصب خلافت مى‏فرماید: «اى مردم! همانا سزاوارترین افراد به امر خلافت و رهبرى امت، ‏تواناترین بر اداره آن و داناترین به فرمان خداوند در فهم مسائل است».
دکتر ملک زاده با ذکر نامه 53 نهج‌البلاغه می‌گوید: امام(ع) در عهدنامه معروف مالک‌اشتر به او مى‏فرماید: «در امور كارگزارانت بنگر، آن‌ها را آزموده به‌كار گیر، محور گزینش تو میل و گرایش شخصى نباشد زیرا این دو، كانونى از شعبه‏هاى جور و خیانت است و از میان آن‌ها افرادى كه با تجربه‏تر، پاک‏تر، اصیل‏تر و پیشگام‏تر در اسلام‌اند، برگزین، زیرا اخلاق آن‌ها بهتر و خانواده آن‌ها پاک‏تر است؛ افرادى كم طمع و در سنجش عواقب امور بیناترند».

هوشیاری در برابر دشمنان
ایشان بیان می‌کند: امیرمؤمنان على(ع) در نامه‌ای دیگر به مالک‌اشتر سفارش کرد از افرادی برای واگذاری مسئولیت استفاده کن که عملکرد آنان را قبلاً سنجیده باشی. این بیان حضرت برگرفته از حدیث نبوى(ص) نیز است كه مى‏فرماید: «همانا ما كسانى را كه خود طالب مسئولیت‌اند به كار نمى‏گماریم». صحنه رقابت‌های انتخاباتی در جامعه اسلامی نباید به مسابقه کسب قدرت و منصب تبدیل شود. مسئولیت مهم ریاست جمهوری در نظام اسلامی، شایسته فردی است که توانایی خدمت شبانه‌روزی به مردم را داشته باشد؛ برای رضای خدا ناملایمات را به جان بخرد و مصلحت جمع را بر مصلحت خود مقدم بدارد. بدیهی است طالبان قدرت و جویندگان پست و مقام هرگز از عهده این امانت بزرگ برنمی‌آیند.
دکتر ملک‌زاده در پایان به یکی دیگر از شرایط نامزد اصلح اشاره کرده و می‌گوید: شناخت صحیح او از دشمنان نظام اسلامی و فاصله گرفتن از آن‌ها از دیگر شروط است. از این رو در بحارالانوار داریم رسول اكرم(ص) می‌فرماید: «عاقل‌ترین مردم كسی است كه خدایش را بشناسد و او را پیروی كند و دشمنش را نیز بشناسد و از او نافرمانی كند». 
یک مسئول در نظام اسلامی باید درخصوص سیاست‌ها و تاكتیک‌های دشمن آگاهی و برای مقابله با آن‌ها برنامه داشته باشد. در متون دینی از دو نوع دشمن آشكار و دشمن پنهان نام برده شده است. تأكید ائمه معصومین(ع) بر مراقبت از دشمن پنهان بیش از دشمن آشكار است. از منظر امام علی(ع) كم‌خطرترین دشمنان، دشمنی است كه دشمنی خود را آشكار كرده است. در مستدرک نهج‌البلا‌غه از حضرت نقل شده است: «بدترین دشمنان كسانی هستند كه حیله خود را بیشتر پنهان می‌دارند». یک مسئول با بصیرت، فریب لبخند دشمنانی را که دشمنی خود را پشت لبخند منافقانه خویش پنهان کرده‌اند، نمی‌خورد. امروز بیشترین تهدیدات متوجه نظام اسلامی از سوی دشمنان منافق است که به بهانه دفاع از حقوق ملت ایران، بیشترین دشمنی‌ها و توطئه‌ها را علیه ملت ایران دنبال می‌کنند. هوشیاری در برابر دشمنان نظام اسلامی اصل مهمی در ویژگی‌های یک کارگزار نظام اسلامی است. کارگزاری که به دنبال رابطه و دوستی با دشمنان سرسخت نظام اسلامی است و تصور می‌کند از این طریق می‌تواند از دشمنی آنان بکاهد از بصیرت و تجربه کافی برای پذیرش مسئولیت برخوردار نیست.

خبرنگار: مریم احمدی شیروان