داستان پردازی‌های مرموز در باب مقبره فراعنه 

یافته‌های تازه درباره مصر باستان چه می‌گویند؟

داستان پردازی‌های مرموز در باب مقبره فراعنه 

برخی از سایت‌های خبری و علمی دیروز و چندتایی هم، چند روز پیش تیتر زدند: «کشف جدید؛ راز نفرین «توت‌عنخ‌آمون» فاش شد». البته ماجرای نفرین فرعون مصر که بنا به روایات تاریخی، علمی و همچنین حرف و حدیث‌های شبه‌علمی و افسانه‌ای، موجب مرگ بین 8 تا 20 نفر در زمان آغاز عملیات باستانی و اکتشافی در مقبره فراعنه شده بود، داستان چندان تازه‌ای نیست.


ضمن اینکه پیش از این‌ها هم خیلی از دانشمندان درباره دلایل علمی مرگ و میر تعداد زیادی از باستان‌شناسان دخیل در عملیات اکتشافی مقبره فرعون حرف زده بودند.

کتیبه‌های مرموز
پیش از اینکه در سال1922 مقبره «توت عنخ‌آمون» در عملیات اکتشافی باستان‌شناسان ازجمله «هاوارد کارتر» انگلیسی کشف شده و مورد بررسی قرار بگیرد و به مرور باستان‌شناسان به سرطان و امراض دیگر مبتلا شده و بمیرند و بعدها هم فیلم و سریال‌های مختلف تخیلی و غیرتخیلی در این باره ساخته شود، اعتقاد به نفرین فراعنه در فرهنگ و اعتقادات مردم مصر و حتی سرزمین‌های دیگر دیده می‌شد. گواهش روایتی از یک مسافر لهستانی در سال۱۶۹۹ است که دو مومیایی را با خود از شهر اسکندریه مصر به بیرون منتقل ‌می‌کرد. او در سفر دریایی‌اش با طوفان‌های وحشتناک و ناجوری روبه‌رو شد و مشکلات روانی و بینایی پیدا کرد و همین که مومیایی‌ها را به دریا انداخت، امواج آرام شدند و همه چیز به حالت قبل برگشت! البته وجود کتیبه‌های هشدارآمیزی روی مقبره «خنتیکا ایخخی» که قرن نوزدهم کشف و رمزگشایی شده و روی آن نوشته شده بود: «هرکسی که وارد حریم قبر من شود، در حالی که ناپاک است، به سزای عملش خواهد رسید...» نیز در شکل گیری این اعتقاد میان مردم مؤثر بود. 

اولین قربانی
روز 23 فوریه سال1923 بالاخره باستان‌شناس معروف «هاوارد کارتر» موفق شد مهر و موم مقبره «توت عنخ آمون» را باز کرده و تابوت یازدهمین فرعون مصر را پیش روی خودش ببیند. از چند روز پیش که یک مار کبری وارد اتاق «کارتر» شد و قناری‌اش را بلعید، میان کارگران محلی این پچ‌پچ بالا گرفته بود که با باز شدن در مقبره یا تابوت، نفرین فرعون سراغ باستان‌شناسان خواهد آمد. کمتر از دو ماه بعد «لرد کارناروون» حامی مالی عملیات باستان‌شناسی، با نیش یک پشه، تب کرد و مُرد! شایعات در سطح جهان بالا گرفت. موسولینی دیکتاتور ایتالیا دستور داد یک مومیایی مصری را که در کاخ «چیگی» به عنوان میراث فرهنگی مصر باستان نگهداری می‌کردند از کاخ خارج کنند. «سر آرتور کانن دویل» نویسنده داستان‌های «شرلوک هلمز» هم اعلام کرد نفرین فراعنه «کارناروون» را کشته است. با فاصله کمتر از یک ماه «جورج جی گولد» یکی از بازدیدکنندگان از مقبره هم  تب کرد و درگذشت. دو نفر دیگر از عوامل گروه باستان‌شناسی هم با فاصله 5 یا 6 سال، از دنیا رفتند و چهار نفر دیگر از حاضران در مقبره طی سال‌های بعد جانشان را با بیماری‌های مختلف از دست دادند. «هاوارد کارتر» حتی تا 15 سال بعد اعتقادی به نفرین فراعنه نداشت و می‌گفت از58 نفر حاضر شده در مقبره فقط هشت نفر مرده‌اند. سال شانزدهم اما خودش بر اثر ابتلا به نوعی سرطان درگذشت! 

10 برابر استاندارد جهانی
طی همه این سال‌ها، اصرار دانشمندان مختلف بر اینکه مرگ 20 نفر یا تعداد بیشتر از عوامل دخیل در باز کردن مقبره و تابوت فرعون نمی‌تواند به خاطر نفرین باشد، طرفدار چندانی پیدا نکرد. مردم جهان قصه و داستان‌های پررمز و راز را دوست داشتند. حتی کمتر از دو سال پیش «یورونیوز» در گزارشی مفصل تأکید و ثابت کرد مرگ حدود 20 نفر از حاضران در مقبره رازآلود باقی مانده و هنوز دلیل علمی برای آن وجود ندارد. یک هفته پیش خبرگزاری‌ها نوشتند: 
« پس از بیش از یک قرن بحث و جدل،« راس فلوز» دانشمند انگلیسی می‌گوید مرگ ناگهانی آن ۲۰ نفر علت بیولوژیکی داشته است».
او ادعا می‌کند مسمومیت پرتوزا ناشی از عناصر طبیعی پرتوزا مانند اورانیوم و زباله‌های سمی که داخل  گلدان‌ها و کوزه‌های سفالی داخل مقبره دفن شده علت اصلی مرگ این افراد بوده است. این یعنی مصریان باستان به خواص خطرناک مواد پرتوزا یا سموم شیمیایی آگاه بوده‌اند و چیزی به نام نفرین فراعنه و مومیایی‌ها وجود ندارد. مطالعات تازه هم نشان می‌دهد سطح تشعشعات خطرناک در همه مقبره‌های مصر باستان، ۱۰ برابر استانداردهای ایمنی پذیرفته شده جهانی است.

​​​​​​​خبرنگار: مجید تربت‌زاده

برچسب ها :
ارسال دیدگاه