امام حسن(ع) بی‌تردید اسوه حسنه و الگوی بی‌همتای خیراندیشی و مدارا با تهیدستان بود، رسم نیکویی که با نام متبرک این امام همام جاودان شد و چون چشمه جوشید و امروز، در گذر از ۱۴قرن، انگیزه سفره‌های افطار است. ضیافت الهی برپاست، حرم مطهر رضوی همه روزه بین نماز مغرب و عشا با بسته‌های افطاری ساده میزبان نمازگزاران بوده است، اما در شب میلاد امام حسن مجتبی(ع) زائران به تبرک نام او و بهانه جشن تولد او، میهمان این خوان صفا و کرم شدند. با خوش‌آمدگویی خادمان به زائران، ضیافت افطار حال و هوای صمیمانه‌ای دارد و انگار آشنای دیرینه هم باشند، عید را به هم تبریک می‌گویند.
یکی از بانوان زائر، اشک‌هایش را پاک کرده و روزه‌اش را با چای و خرما افطار می‌کند. از رشت آمده، باورش نمی‌شود پای سفره امام هشتم(ع) نشسته است، می‌گوید: «اشک شوق است که از چشمانم می‌آید».
خانم محمدی، نوزادی در آغوش دارد و دعوتش به ضیافت شب میلاد را از قدم مبارک فرزندش می‌داند و دعا می‌کند زیر سایه امام رضا(ع) فرزندش صالح بزرگ شود.
در میان میهمانان، عروس و داماد خوشبختی هم حضور داشتند که آقای داماد این دعوت را بهترین اتفاق در نخستین روز پیوندشان می‌داند و می‌گوید: «از امام رضا(ع) ممنونم، تشکر ویژه، ان‌شاءالله قسمت همه بشه». گستردن سفره افطار در حرم مطهر از جاذبه‌های متفاوت رمضان برای زائران در بهار ۱۴۰۳ شد و نوروزی خاطره‌انگیز و رؤیایی را در دفتر خاطراتشان ثبت کرد.
حال و هوای خادمان هنگام آماده‌سازی سفره‌های افطار در رواق‌های امام خمینی(ره) و دارالمرحمه هنگام پذیرایی از میهمانان دیدنی بود. 
آن‌ها ۱۰هزار پرس غذای گرم در رواق‌های امام خمینی(ره) و دارالمرحمه توزیع کردند، همچنین ۲هزار پرس غذای گرم در صحن امام حسن مجتبی(ع)، یک هزار و ۷۰۰ پرس غذای گرم در رواق‌های حضرت زهرا(س) و‌ شیخ حر عاملی و ۵ هزار غذا نیز در مهمانسراهای حضرت توزیع شد.  خدام، فراشان و خادمیاران حرم مطهر امام رضا(ع) بر ارادتشان به زائران آقا در این شب‌های مبارک افزودند 
و برای دوستداران اهل بیت(ع) سنگ تمام گذاشتند.
 امسال، تقارن ایام نوروز و رمضان، روزهای زیارتی متفاوتی را برای مسافران نوروزی و همسایگان امام رئوف(ع) رقم زد و با پهن کردن سفره و صرف افطار، زیبایی یک دورهمی معنوی به خانواده‌ها هدیه داده شد.