درباره فیلم «نبودنت»: نگاهی نخنما به مهاجرت
کهندل
کاوه سجادی حسینی در جدیدترین اثر سینمایی خود سراغ درامی اجتماعی در بستر روایتی عاشقانه با تم مهاجرت رفته است.
او در «نبودنت» به قصه فروپاشی چند خانواده به خاطر مهاجرت غیرقانونی یکی از اعضای خانواده پرداخته است.فرهاد پس از پنج سال بیخبری پس از مهاجرتش به استرالیا، سرزده به خانه برمیگردد و پس از یک شب ماندن، بیخبر خانه را ترک میکند. همسرش مرضیه به دنبال او میگردد تا گرههای سالهای نبودن همسرش را باز کند.
با وجود ترکیب بازیگران خوب این فیلم از سحر دولتشاهی و امیر آقایی گرفته تا رضا بهبودی، آزاده صمدی و فرید سجادی حسینی ولی ضعف فیلمنامه و تعلیق کمجان درام، جذابیت و کشش را از اثر گرفته است. اگرچه ناپدید شدن ناگهانی فرهاد و تلاش مرضیه برای یافتن شوهرش، تعلیقی است که از ابتدا تا انتهای فیلم وجود دارد اما اتفاقهای فیلم تا یکسوم پایانی، اطلاعات افزودهای به مخاطب نمیدهد و قصههای فرعی هم به منطق روایی درام کمک نمیکنند. گاهی بیدقتی در برخی جزئیات به اثر ضربه میزند مثلاً پسر نوجوانی که رپر است و با وجود یک میلیون دنبالکننده در اینستاگرام، پول توجیبیاش را از مادرش میگیرد! یا بارداری ناگهانی مرضیه که ادامه قصه را هندی میکند! اگرچه آسیبهای مهاجرت غیرقانونی که این بار از منظر قربانی شدن خانواده مهاجران به آن پرداخته شده، موضوع جدیدی نیست اما نگاهی نو به آن میتواند اثری مهیج، عمیق و پیچیده بسازد در حالی که «نبودنت» نگاهی نخنما و کلیشهای به مسئله امروز جامعه ایران دارد.
برچسب ها :
ارسال دیدگاه