دوره ریاست چهارساله محمدرضا داورزنی در فدراسیون والیبال دیروز به صورت رسمی به پایان رسید تا این فدراسیون منتظر تعیین سرپرست  باشد.
داورزنی در مجمع انتخاباتی فدراسیون والیبال که ۲۹ آبان ۱۳۹۸ برگزار شد با کسب ۲۶ رأی از ۴۱ رأی مأخوذه  به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد.
داورزنی پیش از این حدود ۱۲ سال ریاست فدراسیون را بر عهده داشت که با حضور در معاونت قهرمانی وزارت ورزش از والیبال جدا شد. سپس احمد ضیائی رئیس شد که او هم به دلیل قانون بازنشستگی از رأس کار کنار رفت و فدراسیون والیبال کمتر از یک سال توسط افشین داوری و علی فتاحی به عنوان سرپرست اداره می‌شد تا اینکه دوباره داورزنی برگشت.
پایان دوران ریاست داورزنی در روزهای اخیر حاشیه‌هایی داشت. ابتدا فدراسیون والیبال اعلام کرد با موافقت وزارت ورزش و جوانان در تاریخ ۲۹ آبان مجمع فوق‌العاده‌ای برای تعیین سرپرست برگزار خواهد شد اما در ادامه سید محمد پولادگر، معاون ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان اعلام کرد این وزارتخانه مجوزی برای برگزاری مجمع فدراسیون والیبال در تاریخ پیشنهادی صادر نکرده است.
از طرفی فدراسیون والیبال هم اعلام کرد برای برگزاری مجمع منتظر تأیید نهایی وزارت ورزش است و بعد از چند روز فدراسیون از طریق سایت رسمی خود اعلام کرد این مجمع در تاریخ ۲۹ آبان برگزار نخواهد شد و به زمان دیگری موکول می‌شود.
باید دید تکلیف فدراسیون والیبال مشخص می‌شود یا اینکه یک فدراسیون دیگر به فدراسیون‌های بلاتکلیف وزارت ورزش اضافه خواهد شد.
اگرچه والیبال روزهای حساسی را پیش رو دارد و رئیس فدراسیون هم سخت در حال مذاکره با مربیان خارجی است و لیگ ملت‌ها هم تنها فرصت پیش روی بلندقامتان ایران برای رسیدن به المپیک است، طبیعتاً در این شرایط ابقای داورزنی برای به سرانجام رساندن مذاکرات با مربیان خارجی به نفع والیبال ایران خواهد بود، اما سؤال اصلی این است که تعلیق والیبال تا چه اندازه رنگ و بوی واقعیت دارد؟ مگر نه اینکه فدراسیون‌های جهانی به قوانین و مقررات داخلی کشورها احترام می‌گذارد و این موضوع را مبنای اصلی کار خود در نظر می‌گیرند؟