«وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا» در این آیه «بِالوالدین» گفته شده نه «الی‌الوالدین» یا هر چیز دیگر. در ادبیات عرب «ب» یعنی چسبیدن، یعنی این احسان شما باید به پدر و مادر بچسبد، مثلاً پدر و مادرتان را شخصاً به دکتر ببرید. چرا در این آیه نگفته «بِالاَبَوَین» عرب‌ها به پنج نفر شامل پدر، عمو، رهبر، پدرزن و معلم «اَب» می‌گویند، بنابراین اگر در آیه بالا به جای والدین به ابوین اشاره می‌کرد، یعنی باید به همه این پنج مورد احسان کرد. یا نگفته «بالوالدین المؤمنین» چرا؟ چون پدر و مادر کافر هم باشند، باید به آن‌ها احسان کرد. نگفته پدر و مادری که زنده باشند، بلکه باید این احسان تا پس از فوت پدر و مادر از سوی فرزند ادامه داشته باشد. نگفته «بالوالدین حُسنا» گفته «احسان»، بین حُسن و احسان فرق است. حُسن به معنای نیکی است، اما احسان به معنای نیکی کردن همراه با توجه است، یعنی این نیکی باید با توجه باشد.