در سال‌های اخیر انبوهی از شبهات و شایعات روانه جبهه مقابله با اسرائیل شده تا شاید بتواند اراده مردم در حمایت از مردم فلسطین را اندکی متزلزل کند. توسعه ارتباطات و رسانه‌های غیررسمی، این جبهه را تا حد زیادی گسترش داده و لازم است نگاهی به این شبهات داشته باشیم.برای نمونه شایعاتی مثل برگشت دادن خون اهدایی ایرانی‌‌ها و سوزاندن هدایای ایرانیان توسط فلسطینی‌ها به دلیل شیعه بودن رواج داده شد و حتی فیلم‌های غیرمرتبطی نیز به برخی از این ادعاها منتسب شده است. در حالی‌ که اصلاً خونی از ایران به فلسطین ارسال نشده و تصاویر سوزاندن هدایا نیز مربوط به گروه‌های تکفیری در جریان جنگ سوریه است.همچنین بعضی مواضع اشتباه برخی از مردم و گروه‌های فلسطینی و عربی به عنوان موضع کل فلسطینی‌ها و جهان عرب در نظر گرفته شده و آن را مانع حمایت از فلسطین تلقی کرده‌اند مثل ابراز ارادت برخی از مردم فلسطین به صدام که به ‌معنای دشمنی آن‌ها با مردم ایران و تأیید جنایت‌های صدام نیست، بلکه اقدام‌های نمایشی صدام در حمایت از فلسطین و شلیک تعدادی موشک به سوی سرزمین‌های اشغالی در اوج سکوت اعراب، سبب محبوبیت صدام در میان بخشی از اعراب شده است.

خودشان زمین‌هایشان را فروخته‌اند!
یهودیان در دوره اشغال فلسطین توسط انگلستان، با سرمایه‌گذاری هنگفت و حمایت اشغالگران و استفاده از روش‌های ظالمانه توانستند مالکیت حدود 
یک درصد از سرزمین فلسطین را بدست آورند اما علمای مسلمان در همان سال‌های ابتدایی، فروش زمین به یهودیان را تحریم کرده و تا حدی جلو این روند را گرفتند.با وجود این، حاکمیت انگلستان بر فلسطین، قوانین ظالمانه‌ای وضع کرده بود که در اختلافات ارضی جانب یهودیان را می‌گرفت. همچنین بسیاری از زمین‌های عمومی را به یهودیان متعصب واگذار کرد. انگلستان در نهایت نیز با خروج از فلسطین مالکیت همه زمین‌های سلطنتی را به حکومت جدید اسرائیل بخشید.اما مجموع زمین‌هایی که به صورت‌های مختلف به اشغال یهودیان صهیونیست درآمد، کمتر از 10 درصد سرزمین فلسطین بود که حدود یک درصد از آن خریداری شده و بدیهی است صرفاً با مالکیت این مقدار زمین نمی‌توان ادعای حاکمیت بر یک کشور را داشت. مالکیت زمین حتی دلیل موجهی برای تجزیه‌طلبی و اعلام استقلال در همان بخش تحت مالکیت هم نمی‌تواند باشد!

فلسطینی‌های ناصبی و ضدشیعه!
یکی از شبهه‌هایی که برای زیر سؤال بردن حمایت مردم مسلمان و شیعه ایران از فلسطینی‌ها مطرح می‌شود، شایعه ناصبی بودن آنان است، در حالی ‌که غالب مردم فلسطین اهل ‌سنت و پیرو مذهب شافعی هستند.حتی شایعاتی مثل وجود مسجد یا میدان ابن‌ملجم در فلسطین مطرح شده که جست‌وجویی ساده در اینترنت و نقشه‌های برخط به هر زبانی نشان می‌دهد چنین عنوانی نه در فلسطین و نه هیچ جای جهان وجود ندارد!مذاهب اسلامی در عمده اصول و فروع دین اشتراک نظر دارند. البته طبیعی است مذاهب در بعضی امور هم اختلاف نظر داشته باشند، همان‌ طور که علمای یک مذهب ممکن است در بسیاری از مسائل فتواهای مختلفی داشته باشند.
اما همه مذاهب اسلامی، اهل ‌بیت(ع) و امامان شیعه را قبول داشته و خود را محب خاندان پیامبر(ص) می‌دانند. بسیاری از مردم فلسطین نا‌م‌های اهل‌بیت(ع) را بر فرزندانشان می‌گذارند و در فلسطین مساجد متعددی به نام اهل‌بیت(ع) وجود دارد.البته در اسلام کمک کردن منحصر به مسلمان و شیعه نیست برای مثال یکی از موارد مصرف زکات، جایی است که حتی با کمک به کفار و افراد غیرمسلمان، محبت آن‌ها را به همراهی مسلمین متمایل کنیم.

کاسه داغ‌تر از آش!
برخی از مردم فلسطین و گروه‌هایی مثل تشکیلات خودگردان، با ما مخالف هستند، با وجود این چرا باید به آن‌ها کمک کنیم؟
درست است که ده‌ها سال اشغال و ظلم و کشتار، برخی از فلسطینی‌ها را خسته کرده و حتی برخی به‌خاطر ترس و هزینه‌‌های مبارزه، موجودیت اسرائیل را پذیرفته‌اند، اما تا وقتی گروه‌هایی از مردم راه مقاومت در برابر ظلم را در پیش گرفته‌اند و به کمک ما نیاز دارند، وظیفه داریم به گروه مقاوم کمک کنیم.
حتی بر فرض اینکه همه مظلومان فلسطین به‌خاطر ترس از کشتار و ناامیدی از شکست ظالم، مجبور به پذیرش ظلم شوند، وظیفه برائت از ظالم و تنبیه متجاوز کماکان پابرجاست و اگر امکان شکست ظالم و رهایی مظلوم فراهم باشد، باید نسبت به آن اقدام کرد.
علاوه بر وظیفه کمک به مظلوم، وجود مسجدالاقصی در فلسطین سبب اهمیت مضاعف آن شده است. اماکن مقدس صرفاً حق مردم یک منطقه نیست که بتوانند آن را بفروشند یا به اشغالش رضایت دهند.

کمک به فلسطین به کدام دلیل شرعی؟
کمک به مظلوم و دشمنی با ظالم از مهم‌ترین وظایف یک مسلمان است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: چرا در راه خدا و مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمی‌کنید؟ (سوره نساء، آیه 75) و حضرت علی(ع) نیز فرموده‌اند: «کونوا للظالم خصما و للمظلوم عونا؛ دشمن ظالم و کمک‌کننده مظلوم باشید» (نهج‌البلاغه، نامه 47).
کمک به مسلمین آن ‌قدر اهمیت دارد که پیامبر اسلام(ص) عدم توجه به آن را معادل خروج از اسلام می‌داند: «هر کس روزی را بگذراند و به فکر هم‌کیشان مسلمانش نباشد، مسلمان نیست» (اصول کافى، ج2، ص163). 

بعضی از مردم ما راضی نیستند!
بنا بر اعلام نهادهای حمایتی، صدقات و کمک‌های مردمی در هر منطقه یا استان، فقط برای همان منطقه و استان هزینه می‌شود و به خارج از کشور نمی‌رود. بسیاری از کمک‌های ایران به برخی ستمدیدگان یا ضعیفان دیگر کشورها از کمک‌های داوطلبانه مردم است که برای مردم همان مناطق اهدا شده است. همچنین نهادهایی مثل کمیته امداد دفاتری در کشورهای دیگر دارند که کمک‌های مردمی سایر کشورها را بدین منظور جمع‌آوری می‌کنند.
حتی اگر از محل مالیات یا ثروت عمومی مردم ایران هم هزینه‌هایی برای مقاومت انجام شود، منوط به رضایت همه مردم نیست؛ چراکه این مبالغ از محل بودجه‌های رفاهی، بهداشتی، آموزشی و... مردم هزینه نمی‌شود، بلکه بخشی از بودجه دفاعی و دیپلماتیک کشور برای تأمین امنیت ملی و مصونیت مرزهای ایران است.
تقریباً همه کشورها برای این منظور هزینه می‌کنند از این ‌رو بسیاری از درگیری‌ها و جنگ‌های منطقه‌ای به جنگ‌های نیابتی معروف شده است.

خبرنگار: محمد ولیان‌پور