در ادامه همین خبر رویترز هم گزارش داده پنج جاسوس دوتابعیتی بازداشتی در ایران سوار هواپیمای قطری شده‌ و عملیات تبادل زندانیان میان ایران و آمریکا در دوحه انجام شد؛ یک تبادل توافقی که در ادبیات سیاسی جهان امری پذیرفته شده است اما رسانه‌های غربی در اقدامی هماهنگ تلاش کردند بازداشت جاسوس‌ها از سوی ایران را نوعی گروگان‌گیری معرفی کنند.
یورونیوز فارسی در مطلبی با اشاره به این تبادل نوشت: «سال‌هاست جمهوری اسلامی از دیپلماسی گروگان‌گیری به عنوان ابزار چانه‌زنی در سیاست خارجی خود استفاده می‌کند».
 «دیپلماسی گروگان‌گیری /Hostage Diplomacy» به‌عنوان یک امر پذیرفته شده در ادبیات «نوواقع‌گرایی تدافعی» شناخته شده است. نوعی از دیپلماسی که در آن کشورهای مختلف در شرایط خیلی خاص از گروگان‌گیری به‌ عنوان تاکتیک و اهرم فشار برای رسیدن به اهدافی  که از راه‌های معمولی امکان‌پذیر نیست استفاده می‌کنند. استفان والت (یکی از تئورسین‌های نوواقع‌گرایی تدافعی) در 17 فوریه 2021 در یادداشت شفاهی خود در فارین پالیسی می‌گوید: «روشن بگوییم چین و ایران تنها کشورهایی نیستند که از این دیپلماسی استفاده می‌کنند. ترکیه و ایالات متحده هم شماری از افراد را دستگیر یا زندانی کرده که در برخی موارد اتهاماتشان روشن نیست. اجازه بدهید گوانتانامو را فراموش نکنیم!». 
این استاد برجسته دانشگاه هاروارد رسماً آمریکا را هم جزو اجراکنندگان دیپلماسی گروگان‌گیری معرفی می‌کند. هر چند اگر بخواهیم دقیق‌تر نگاه کنیم افراد بازداشت ‌شده توسط ایران جاسوس و زندانی هستند نه شهروندان بی‌گناه و دوتابعیتی معمولی که صرفاً برای مقاصد سیاسی «گروگان» گرفته شده باشند. در حالی ‌که نگاه جمهوری اسلامی به جاسوسان بازداشتی در حقیقت نوعی اهرم برای تضمین در مقابل بدعهدی‌های بی‌شمار غرب است. مارک دوبوویتز، رئیس اجرایی اندیشکده دفاع از دموکراسی‌ها هم چنین اعتقادی دارد و گفته است ایران در میانه بحران‌ها و جدالش با غرب، از زندانی‌هایی که می‌گیرد به عنوان کوپن چانه‌زنی استفاده می‌کند.
باید تأکید کرد عملیات تبادل کنونی از موفق‌ترین مذاکرات است؛ چرا‌که در نتیجه آن علاوه بر تبادل زندانی‌ها، منابع عظیم بلوکه شده ایران هم آزاد شده است. 
آن سوی ماجرا را هم ببینیم؛ جایی که 
۲۶ سناتور آمریکایی در نامه‌ای به آنتونی بلینکن، وزیر خارجه با انتقاد از «باج‌دهی» آمریکا به جمهوری اسلامی می‌نویسند: «دولت بایدن ممکن است به دنبال یک «تفاهم» غیررسمی با ایران در مورد برنامه هسته‌ای این کشور باشد».
 مهم‌ترین تبادل زندانی میان ایران و آمریکا در دوران تصویب برجام، زمانی بود که جیسون رضاییان، مدیر دفتر روزنامه واشنگتن پست در ایران و سه تبعه ایرانی- آمریکایی سال 94 (زمان اوباما) در قبال یک میلیارد و 700 میلیون دلار آزاد شدند.

خبرنگار: زینب اصغریان