دو نیم‌رخ یک شاعر
سالروز درگذشت «شهریار» فرداست اما خیلی‌ها از یکی دو روز پیش به استقبال روز شعر و ادب فارسی رفته‌اند. « فارس» در یک مطلب مفصل نگاهی به ویژگی‌های این شاعر برجسته و اشعارش انداخته است. بخشی از این مطلب که بیشتر به وطن‌دوستی و احترام شهریار برای مام وطن مربوط می‌شود را در ادامه می‌خوانید.
«چهره ادبی شهریار از دو نیم‌رخ شعر فارسی و شعر ترکی تشکیل شده است. هر دو سوی این نیم‌رخ‌ها، صورت زیبا و دلنشین «شهریار ایران» را تشکیل می‌دهند. یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌های شهریار که موجب شده آثارش در میان شاعران معاصر از جایگاه ویژه‌ای برخوردار باشد، استقرار او در جایگاه بزرگ‌ترین شاعران دو زبانه تاریخ ادبیات ایران است. شهریار که از سلسله شاعران فارسی‌گوی آذربایجان است، به دلیل تسلط ماهرانه به زبان فارسی و پیوند آن با ظرایف ترکی، شایسته دریافت عنوان فوق شده است. در این میان دیوان شهریار منبع مهم و قابل توجهی برای بازتاب عاطفه‌های میهنی اوست. شهریار در جای جای آثارش از مقام میهن یاد می‌کند و مقام ایران را گرامی می‌دارد. بخش قابل توجهی از سروده‌های شهریار، مربوط به آن دسته اشعاری است که در آن‌ها، عواطف میهنی و دلدادگی شاعر به ساحت مقام میهن متجلی شده است. وطن شاعر در شعر او از جایگاه والایی برخوردار است و اگرچه گستره ارادت سلطان غزل معاصر به آستان این وطن به سالیان دوره حاکمیت هخامنشیان و کوروش باز می‌گردد، منتها به خوبی پیداست علاقه و شیفتگی شهریار به ایران پس از اسلام، بسیار مشعوفانه است. به عبارتی گاهی گذشته‌های بسیار دور توجه شاعر را به خویش می‌خواند و او را مفتون عظمت و شکوه دوران باستان می‌کند، اما با یادآوری اینکه ایران با آغوش باز و سویدای دل، دین اسلام را پذیرفت، بر ایرانی و مسلمان بودن خویش می‌بالد. یک نکته بسیار مهم درخصوص اشعار میهنی شهریار، توجه او به اسلامیت ایران است.
شهریار در پاسخ به دعوت یکی از دوستانش که او را برای اقامت در اروپا دعوت می‌کند، ضمن رد دعوت او، زبان به نصیحت گشوده، می‌گوید:
جان من بازآ به جای خود که جانان پیش ماسـت
مدعـی آرایش تن می‌کنــد، جــان پیش ماسـت
بــا چــراغ علـم راه بت‌پرسـتـــان می‌رونـــد
کعبــه چشـم‌انداز ما و راه ایمــان پیش ماسـت
آفتاب حکمت از مشــرق به مغــرب می‌رود
چشمـه زاینـده اشــراق و عرفـان پیش ماسـت
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
