بنابر آموزه‌های روایی، زیارت امام رضا(ع) آثار و برکات فراوان دارد. نخستین اثر زیارت آن حضرت(ع)، تقویت توحید است و اعتقاد ما را به خدا تقویت می‌کند، چنان‌که در زیارت ایشان می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ إِلَيْكَ صَمَدْتُ مِنْ أَرْضِي» یعنی خدايا! از سرزمين خود كه حركت كردم تو را قصد داشتم. اثر دوم این زیارت، پالایش روحی و اخلاقی است؛ بسیارند آدم‌هایی که در این حرم متحول شده و دست از خطاهای گذشته خود برداشته‌اند؛ البته این دست کشیدن از خطا و گناه، عزم و اراده قلبی می‌خواهد. کسی که گناهان شهوانی دارد قلبش را روی دیوار حرم بگذارد و چشم به آستان بدوزد و از خدا بخواهد طاهر و پاک شود. حضور در حرم مطهر امام رضا(ع) باید چشم و گوش و زبان ما را تغییر دهد.

دوری و دوستی اشتباه است
اتفاق مهم دیگری که در پرتو زیارت امام رضا(ع) رخ می‌دهد، افزایش محبت به آن وجود مقدس است. تعبیر دوری و دوستی، اشتباه است؛ هر چه بیشتر زیارت برویم محبت ما به حضرت ثامن‌الحجج(ع) بیشتر می‌شود، چون اساساً زیارت، ابراز و اعلام محبت است. از حضرت علی‌بن موسی‌الرضا(ع) است که فرمودند: هر امامى بر گردن دوستان و شیعیان خود عهدى دارد که وفاى کامل به این عهد و بجا آوردن نیکوى آن، با زیارت قبر آنان است... . 
پیامبر اکرم(ص) ده‌ها سال پیش از ولادت امام رضا(ع) درباره اثر زیارت ایشان فرمودند: پاره تنی از من در خراسان دفن می‌شود؛ هر غمدیده‌ای او را زیارت کند غمش برطرف و هر گنهکاری او را زیارت کند زمینه آمرزش او فراهم می‌شود...؛ برای همین هم زیارت امام رضا(ع) و حضور در آستان قدس ایشان سبب نشاط و انبساط روحی می‌شود. امام کاظم(ع) نیز برای زیارت فرزندشان علی‌بن موسی(ع) ثواب تا70 حج را برشمرده‌اند؛ بنابراین اینکه زیارت امام رضا(ع) به حج فقرا تعبیر می‌شود، ریشه روایی دارد. 

امام رئوف(ع) پاسخ ناگفته‌ها را می‌دهد
علاوه بر این، در پرتو زیارت امام رضا(ع) و انس با ایشان، حوائج و خواسته‌های ما حتی آن‌هایی که به زبان نمی‌آوریم، برآورده و روا می‌شود. ریان‌بن صلت از اصحاب امام رضا(ع) می‌گوید: روزی به در خانه حضرت(ع) رفتم در حالی که در نظر داشتم از ایشان تعدادی از سکه‌هایی که به نامشان ضرب شده و نیز پیراهنشان را به عنوان تبرک درخواست کنم، چون وارد بیت حضرت(ع) شدم، شلوغ بود و رویم نشد خواسته‌ام را بگویم؛ خداحافظی کردم و بیرون آمدم. در مسیر کسی صدایم کرد و بسته‌ای به من داد و گفت: این‌ها را امام رضا(ع) برایت فرستاده است. وقتی بسته را گشودم یک پیراهن و 30سکه در آن بود! ... چنین نقل‌هایی از سیره رضوی ثابت می‌کند حتی وقتی به زبان، عرض حاجات نمی‌کنیم امام رئوف(ع) سخن قلبی و حاجات ما را می‌دانند و ناگفته‌هایمان را هم پاسخ می‌دهند.
شیخ صدوق(ره) نیز آورده است: غلامی همراه با ارباب خود به زیارت امام رضا(ع) رفتند، هر دو نماز خواندند و پس از زیارت، گریان در حال خروج از حرم بودند که ارباب به غلام گفت: در سجده سه چیز را قصد کردم، یکی آنکه تو را آزاد کنم، دوم کنیزی را به نکاح تو درآورم و درنهایت باغی را به تو ببخشم تا مخارج زندگی‌ات را تأمین کنی! غلام به‌شدت گریست! وقتی ارباب از چرایی گریه‌اش پرسید، گفت: والله! من هم همین‌ها را در سجده از امام رضا(ع) درخواست کردم. این نقل نشان می‌دهد در برآورده شدن حوائج توسط امام رضا(ع) نباید منتظر معجزه بود، حضرت(ع) در بسیاری از مواقع سبب‌سازی می‌کنند و برآوردن حاجات ما را به دل دیگران می‌اندازند.