استفاده نکردن از روش‌های نوین آموزش بزرگسالان یکی از دلایل موفق نبودن یا نداشتن کارایی لازم نهضت سوادآموزی پس از دهه نخست انقلاب است. در دنیای امروز روش‌های آموزش بزرگسالان نسبت به گذشته متفاوت شده و ابعاد آن‌ها تغییر کرده، این درحالی است که ما در سال1402 نیز از همان مدل‌های دهه60 استفاده می‌کنیم، ضمن اینکه به‌شدت در استفاده از ظرفیت‌ها و فناوری‌های روز از دنیا عقب هستیم. در چنین شرایطی بهره‌وری پایین می‌آید و امکان ریشه‌کنی بی‌سوادی وجود نخواهد داشت. بنابراین ادامه دادن چنین ساختاری برای رفع معضل بی‌سوادی به هیچ وجه قابل قبول نیست و باید این ساختار مورد بازنگری قرار گیرد. این کار باید یک دهه پیش و حتی پیش از آن انجام می‌شد.