من از کودکی عاشقت بوده‌ام

روایتی از تشرف زائران کودک و نوجوان از سراسر جهان اسلام به حرم مطهر رضوی در آستانه عید سعید غدیر

من از کودکی عاشقت بوده‌ام


تمام صحن‌ها و رواق‌های حرم مطهر رضوی از کتیبه‌ها و پرچم‌های رنگی پر شده است. همه‌جا چراغانی شده و جشنواره نور راه افتاده است. در ایام دهه ولایت در تمام صحن و سرای حضرت بساط جشن و سرور برپاست. مراسم‌های زیادی برای همه سنین و گروه‌های مختلف برگزار می‌شود. زائران و مجاوران هم در این عید بزرگ سنگ‌تمام می‌گذارند. هرکس در حد توانش برای بزرگداشت عید غدیر قدمی برمی‌دارد. همه این‌ها به این خاطر است که دنیا بداند ما شیعه امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب(ع) هستیم و حب علی(ع) در دل ماست.یکی از این مراسم، گردهمایی کودکان و نوجوانان جهان اسلام در صحن غدیر است و ما برای شرکت در آن به صحن غدیر آمده‌ایم.

میهمانان کوچک غدیر
عشق علی شرق و غرب و شمال و جنوب ندارد و در همه عالم وجود دارد. این عشق در هر دل آزاده‌ای می‌تواند جا بگیرد؛ از کودک و نوجوان گرفته تا بزرگسالان؛ عشق به علی سن و سال هم ندارد. امروز هم در صحن غدیر که غرق در نور است، ارادتمندان به مولا میهمانان حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) هستند. میهمانان کوچکی که از ملیت‌های مختلفی آمده‌اند. غیر از میهمانان ایرانی، کودکان و نوجوانانی هم از افغانستان، پاکستان، هندوستان و چین گرفته تا بحرین، یمن، عربستان، عراق، عمان، سوریه، کویت، لبنان، آذربایجان و حتی گینه و نیجریه به این مراسم دعوت شده‌اند. از همین کودکی در دل‌های کوچک و پاک همگی‌شان عشق و علاقه به امیرالمؤمنین(ع) را جا داده‌اند و آمده‌اند تا عید ولایت ایشان را در صحن و سرای حرم فرزندش جشن بگیرند. 
جایی که ایستاده‌ایم به دختر بچه‌ها نزدیک‌تر است. ما آن‌ها را تماشا می‌کنیم اما آن‌ها حواسشان به ما نیست. مشغول بازی و حرف زدن با خودشان هستند. بعضی‌ها که بزرگ‌ترند چادر مشکی به سر دارند و بعضی‌ها چادر رنگی. کوچک‌ترها هم فقط روسری به سر کرده‌اند و کنار دوستانشان نشسته‌اند. 
برگزارکنندگان مراسم، فضایی را برای میهمانان در قسمت جلو صحن غدیر آماده و دور آن را با نرده‌هایی جدا کرده‌اند. دختران و پسران در قسمت‌های جدا از هم نشسته و منتظر شروع جشن هستند‌. ما هم در حال پیدا کردن جایی برای مستقر شدن هستیم که صدای روشن‌ شدن بلندگو از آغاز برنامه خبر می‌دهد.

عشق به علی(ع) نسل به نسل ادامه دارد 
شاید تمام جشن‌هایی که تا به حال این بچه‌ها به مناسبت غدیر رفته باشند، خانوادگی بوده اما این یکی فرق می‌کند و فقط مخصوص خودشان است. خیلی از آن‌ها معمولاً در ایام عید مشغول پخش کردن شربت و شیرینی در کوچه و خیابان هستند اما امروز خودشان میهمان جشن غدیر شده‌اند.برنامه ساعت ۶ عصر با تلاوت قرآن کریم توسط قاری نوجوانی از کشور افغانستان آغاز می‌شود. در ادامه هم دو کارشناس مجری از اداره نخبگان آستان قدس رضوی با ادبیات کودکانه و در قالب بازی به بیان معارف اهل‌بیت(ع) و پیام غدیر می‌پردازند. بچه‌ها به آن‌ها عمو روحانی می‌گویند و با شور و هیجان زیاد با آن‌ها همراهی می‌کنند. پرچم‌های سبز رنگ کوچکی هم به دست بچه‌هاست که دائم آن‌‌ها را تکان می‌دهند. روی این پرچم‌ها نوشته شده السلام علیک یا علی بن موسی‌الرضا(ع).
اجرای گروه سرود هشتمین خورشید بخش بعدی برنامه است. این گروه هم قرار است سرودشان را به پنج زبان زنده دنیا بخوانند. آخرین برنامه هم دکلمه‌خوانی توسط یک نوجوان لبنانی به نام سید محمد جواد است.کمی آن‌طرف‌تر در گوشه‌ای از صحن، بزرگ‌ترها و کوچک‌ترهایی در صف نسبتاً کوتاه گرفتن چای، مشغول تماشای جشن هستند. جمعیتی هم به تعداد خود بچه‌ها در کنار نرده‌ها ایستاده و نشسته با برنامه همراهی می‌کنند.بینشان والدین بچه‌ها هم حضور دارند که گوشی به دست از شادی فرزندانشان عکس و فیلم می‌گیرند. این والدین غیرایرانی عموماً در جامعه‌المصطفی و حوزه‌های علمیه مشغول تحصیل هستند و به همین دلیل از وطنشان دور و ساکن ایران شده‌اند. همه آن‌ها عشق علی و آل‌علی(ع) را از همین سن‌ و سال از والدینشان آموخته‌اند و حالا دارند این علاقه مبارک را به فرزندانشان می‌آموزند.
هر چند در صحن غدیر معمولاً برنامه‌های فرهنگی متعددی به راه است اما امروز بچه‌ها این صحن را مال خود کرده و حال و هوای آن را عوض کرده‌اند و این برنامه که میهمانانش زائران کودک علی بن موسی‌الرضا(ع) هستند، توجه سایر زائران را نیز به خود جلب کرده‌اند. اینجا صحن مخصوص زائران عرب‌زبان است و خانواده‌های عرب دیگری هم در گوشه و کنار صحن کنار هم نشسته‌اند. بعضی‌هایشان مشغول خوردن چای‌هایی هستند که از چایخانه همین صحن گرفته‌اند و از دور برنامه را دنبال می‌کنند اما بعضی، فرزندانشان در کنار نرده‌ها به جمع میهمانان برنامه اضافه شده‌اند تا در جشن ولایت مولا شریک شوند. 
میهمانان رسمی و غیررسمی این برنامه از ۱۷ملیت مختلف‌اند و شاید حتی زبان یکدیگر را هم متوجه نشوند. اما یک چیز بین همگی آن‌ها مشترک است و آن، شیعه علی(ع) بودن است. همگی چشم‌هایشان از شوق برق می‌زند و لب‌هایشان خندان است. انگار از اینکه برای یک میهمانی به خانه علی بن موسی‌الرضا(ع) دعوت شده‌اند حسابی خوشحال هستند. به لب‌های خندان و صورت‌های سرخ از شادیشان نگاه می‌کنم و توی دلم می‌گویم اینجا به‌خوبی می‌توان مفهوم امت اسلامی را درک کرد، این کودکان هر چند شکل و شمایل و رنگ پوست و زبانشان با هم متفاوت است، اما همگی فرزندان یک پدر هستند و امروز در این صحن و سرا دور هم جمع شده‌اند تا عید بزرگی که متعلق به پدر مشترکشان است را جشن بگیرند. عیدی که می‌گوید ما تنها نیستیم و پشت و پناهی به نام حیدر داریم.

برچسب ها :
ارسال دیدگاه