در تداوم بررسی آیه 157سوره مبارکه بقره به عنوان هشتمین آیه مهدوی قرآن که مطابق روایات به شمول لطف، رحمت و هدایت پروردگار بر یاران امام زمان(عج) اشاره دارد، به حدیث دیگری در این باره می‌پردازیم. در بخش نخست این حدیث که فردی از اهل مکه به نام عبدالله بن ربیعه آن را از پدرش نقل کرده، اوصاف پیغمبر اکرم(ص)‌ و کیفیت بعثت آن حضرت آمده و سپس ویژگی‌های جانشینان ایشان از امیرمؤمنان(ع) تا امام زمان(عج) ذکر شده است. سخن درباره حضرت مهدی(عج) در روایت مورد اشاره پس از ذکر اوصاف امام عسکری(ع) آغاز شده و آمده ایشان همان فرد مورد انتظاری است که همنام پیغمبر اکرم(ص)‌ است، به عدل فرمان می‌دهد و به آن عمل می‌کند و از منکر نهی و از آن دوری می‌کند: «ثُمَّ الْمُنْتَظَرُ بَعْدَهُ اسْمُهُ اسْمُ النَّبِيِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ يَفْعَلُهُ وَ يَنْهَی عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يَجْتَنِبُه‏». 
نقطه محل شاهد ما در این نوشتار به روایت پیش‌گفته قسمت پایانی حدیث است که ضمن بشارت دادن به افرادی که در خط اطاعت و نصرت امام زمان(عج) قرار دارند، عبارت «أُوْلَئكَ عَلَيهْمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُوْلَئكَ هُمُ الْمُهْتَدُون» در ذیل آیه157 سوره بقره بر این افراد تطبیق شده است. (بحارالانوار، ج36، ص219) ‏