​​​​​​​تبدیل به اوراق بهادار کردن دارایی‌ها فرایندی است که در آن واسطه‌های مالی مانند بانک‌های تجاری اوراق بهادار قابل خریدوفروش را مستقیم به سرمایه‌گذاران می‌فروشند. در این فرایند، دارایی‌های مؤسسه وام‌دهنده به طریقی از ترازنامه آن مؤسسه جدا می‌شود، در عوض تأمین وجوه توسط سرمایه‌گذارانی انجام می‌شود که یک ابزار مالی قابل مبادله را می‌خرند و این ابزار نمایانگر بدهی مزبور است. اوراق بهادارسازی مثل یک شمشیر دولبه است : از دیدگاه مثبت، یک نوآوری مالی است که منجر به جمع‌آوری وجوه بیشتر می‌شود. از دیدگاه منفی، وسیله‌ای است که منجر به تحریف اعتباری برای وام‌دهی بیشتر و درنتیجه بحران اعتباری می‌شود. دیدگاه مثبت تا سال 2007 بیشتر رواج داشت، اما پس از دوران بحران مالی جهانی در سال 2008، دیدگاه منفی بر دید مثبت غلبه پیدا کرد. بر اساس این دیدگاه، اوراق بهادارسازی موجب انحراف در انگیزه‌های مربوط به وام‌دهی خواهد شد که تبعات آن به بخش‌های مختلف سرایت می‌کند و سبب بحران جهانی اعتباری می‌شود.