​​​​​​​در آخرین مورد، نشریه آبزرور در این باره نوشت: ده‌ها کودک پناهجو به‌دست گروه‌های تبهکار از محل اسکان خود در شهر برایتون واقع در جنوب انگلیس که زیرنظر وزارت کشور اداره می‌شود، ربوده و ناپدید شده‌اند. بر اساس این گزارش، در یک و نیم سال اخیر حدود 600کودک بدون همراه به این محل اقامت پناهجویان منتقل شدند که ۱۳۶نفر آنان ناپدید شده‌اند و تلاش‌ها برای یافتن ۷۹کودک همچنان بی‌نتیجه بوده است. اطلاعات بیشتری از ملیت و هویت این کودکان منتشر نشده، اما این آمار تنها مربوط به یکی از مراکز استقرار مهاجران است که اطلاعات آن افشا شده است. 

لاپوشانی دولت
همزمان روزنامه گاردین مدعی شد وزارت کشور چشمان خود را بر ناپدید شدن ده‌ها کودک مهاجر بدون همراه از مرکزی در ساسکس که به عنوان خانه کودکان فعالیت می‌کند، بسته است. «میتی» یکی از کارکنان پیمانکار امنیتی اعلام کرد این آدم‌ربایی‌ها مکرر و محدود به تأسیسات برایتون نیست. این نگهبان به گاردین گفت: «کودکان به معنای واقعی کلمه از بیرون ساختمان گرفته می‌شوند، ناپدید می‌شوند و پیدا نمی‌شوند». به گفته گاردین، یک مرکز مشابه نیز ظاهراً هر هفته ۱۰درصد از کودکان خود را از دست می‌دهد.
جنجال بر سر این موضوع وزیر مشاور در امور مهاجرت انگلیس را به پارلمان کشاند. رابرت جنریک در راستای لاپوشانی این رسوایی خطاب به قانون‌گذاران توضیح داد: این کودکانِ زیر سن قانونی در هتل محل اقامتشان بازداشت نبوده و آزاد بودند این محل را ترک کنند! به گفته جنریک، ۴۴۰مورد ناپدید شدن کودکان گزارش شده که در این میان، ۲۰۰کودک همچنان مفقود هستند. ۱۳نفر آن‌ها زیر ۱۶سال سن دارند و یکی از آن‌ها دختر است. ۸۸درصد این ناپدیدشدگان، آلبانیایی و بقیه از افغانستان، مصر، هند، ویتنام، پاکستان و ترکیه هستند. در مقابل «پیتر کایل» قانون‌گذار حزب کارگر در پارلمان گفت: «حقیقت ناراحت‌کننده این است اگر یکی از کودکان فامیل ما گم می‌شد، همه کارها در دنیا متوقف می‌شد، اما در جامعه‌ای که من نماینده آن هستم، یک کودک ناپدید شده، سپس پنج کودک ناپدید شدند و در حال حاضر ۷۶نفر ناپدید شده‌اند و هیچ اتفاقی نمی‌افتد». 
برخی از گزارش‌ها هم به این موضوع اشاره دارد که پلیس قبلاً زنگ خطر را برای وزارت کشور به صدا درآورده بود که شبکه‌های تبهکار احتمالاً کودکان مهاجری که به تنهایی وارد این کشور شده‌اند را هدف قرار داده‌‌اند. وزارت کشور انگلیس و شوراهای محلی یکدیگر را مقصر می‌دانند و هر کدام می‌گویند مسئولیت نهایی حفاظت از این کودکان بر عهده دیگری است. در این میان، گروه‌های حقوق بشری، دولت را محکوم کرده‌اند و یک مؤسسه خیریه هم گفته وزارت کشور درخواست آن‌ها را مبنی بر قرار دادن کودکان در خانه‌های امن و تحت مراقبت، نادیده گرفته است.

ناپدید شدن 18هزار کودک در دو سال
با ناپدید شدن تعداد زیادی از هتل‌های اداره‌شده توسط وزارت کشور بریتانیا و قاچاق در سراسر این کشور، نگرانی‌ها در مورد سرنوشت کودکان مهاجر بیشتر شده است. در مقابل این نگرانی‌ها 
سوئلا براورمن، وزیر کشور انگلیس در جوابی سربالا گفت: قدرت کامل برای جذب مهاجران غیرقانونی را نداریم. ما از مشکل تأمین اسکان برای آن‌ها رنج می‌بریم. پول‌های هنگفتی برای اسکان آن‌ها در هتل‌ها پرداخت می‌کنیم. از این به بعد، دیگر با کسانی که به صورت غیرقانونی به انگلیس می‌آیند، مسامحه نخواهیم کرد!
گفتنی است، بیش از ۴۵هزار نفر در سال۲۰۲۲ از طریق آبراه مانش وارد انگلیس شده و چند نفر در این راه جان باختند. وزارت کشور انگلیس دسامبر ۲۰۲۰ فاش کرد دست‌کم ۳۷هزار و ۳۰۲ پناهجو در این کشور طی سه دهه گذشته ناپدید شده‌اند. به‌تازگی نتایج تحقیقات روزنامه بریتانیایی گاردین هم نشان داد در فاصله ژانویه۲۰۱۸ تا دسامبر۲۰۲۰ میلادی یعنی در یک دوره سه‌ساله، 
۱۸هزار و ۲۹۲ کودک مهاجر در اروپا ناپدید شده‌اند. وقتی این آمار را ریز می‌کنیم به رقم هولناک ۱۷کودک مفقود در روز می‌رسیم. با این حال، گزارش‌ها حاکی است رقم حقیقی کودکان مهاجر ناپدید شده بالاتر است زیرا بسیاری از آنان از سازمان‌های حامی حقوق کودکان در فرانسه و انگلیس پنهان نگه داشته شده‌اند. قاچاقچیان فعال در منطقه کاله فرانسه و انگلیس از بسته شدن مسیرهای قانونی و تسهیل مسیرهای غیرقانونی جایگزین سوءاستفاده کرده و اقدام به قاچاق این کودکان می‌کنند. گروه‌های مافیایی سازمان‌یافته چشم‌انتظار ورود خانواده‌های خسته از سفر و کودکان بی‌سرپرست هستند تا در اولین فرصت مانند گرگ‌های گرسنه، طعمه خود را بیابند و با ربودن کودکان، مواد اولیه تجارت پرسود خود را تأمین کنند.
ربوده شدن کودکان، نقطه سیاه دیگری است که در پرونده لندن در تعامل با پناهجویان ثبت می‌شود. پیشتر، دیوان عالی انگلیس طرح دولت این کشور برای اخراج پناهجویان از این کشور به رواندا را قانونی اعلام کرد، اقدامی غیرانسانی که با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شد. نکته اینجاست که بسیاری از کشورهای اروپایی که میزبان گروه‌های مافیایی ربودن کودکان بی‌سرپرست شده‌اند به کشورهایی ازجمله ایران اتهام نقض حقوق کودکان را می‌زنند. بهتر است بدانیم در سال۲۰۱۵ پیرو فرمان رهبر معظم انقلاب، به همه کودکان افغانستانی بدون توجه به اینکه پناهنده، بدون مدرک یا دارای گذرنامه هستند، اجازه تحصیل در مدرسه‌های دولتی ایران داده شد. حدود ۴۸۰هزار کودک افغانستانی از سیاست‌های آموزشی پیشرو و فراگیر ایران در سال تحصیلی ۲۰20-۲۰19 بهره بردند که ۱۳۰هزار نفر آن‌ها مدرک شناسایی نداشتند. تنها در سال ۲۰۱۹، ایران برای حدود ۶۰هزار دانش‌آموز جدید افغانستانی در مدرسه‌های خود، فضای تحصیلی فراهم کرد.

خبرنگار: هدایت جاوید