​​​​​​​نکته‌ای که می‌خواهم به آن اشاره کنم، موضوع بدخلقی در نوشتار هست. الان خیلی‌ها پیامک می‌زنند، کامنت می‌زنند، پیام‌هایی در فضای مجازی می‌گذارند، مطلبی می‌نویسند. مراقب باشیم این‌ها نیش نداشته باشد. تحقیرکننده نباشد. فرق نمی‌کند. یک اخلاق بد می‌تواند در گفتار بیاید، می‌تواند در رفتار بیاید، می‌تواند در نوشتار بیاید. اگر نوشتار ما کسی را زده کند، سبب ناراحتی کسی شود، طبیعتاً همان آثار گفتار و رفتار را خواهد داشت. می‌خواهم عرض کنم که روایت هم فراوان داریم. یک قول لیّن، یک نوشته لیّن، خیلی از اوقات در واقع موجب تغییر و تحول در انسان می‌شود. همین مثالی که می‌گوییم شما می‌توانی بگویی بفرما، می‌توانی بگویی بنشین اما با بفرما یک احترامی سر طرف می‌گذاری... الفاظ غوغا می‌کند، معجزه می‌کند. واژگان معجزه می‌کنند. خیلی مهم است نوع انتخاب واژه‌ها، انتخاب الفاظ، بعضی‌ها فحش نمی‌دهند اما متأسفانه حرفی می‌زنند که از فحش بدتر است. آنچنان طرف را آتش می‌زند، می‌سوزاند... ان‌شاءالله تمرین کنیم، نذر کنیم، توجه کنیم این نوع بدخلقی در ما ریشه‌کن می‌شود. بعضی‌ها فکر نکنند این‌ها صفات ذاتی لایتغیر است ...نه، این صفات قابل تغییر است. 
روایت داریم اگر کسی در زندگی‌اش تغافل نباشد، زندگی‌اش از هم می‌پاشد. هیچ حلم و بردباری‌ای به اندازه تغافل اثر ندارد ... به خصوص نسبت به افراد فریب خورده... آقا یک فحشی داد، یک ناسزایی گفت، یک دادی زد، یک شعاری داد. تا دست روی شانه او می‌گذاری عکس آن را شعار می‌دهد. داشت مرگ می‌گفت حالا می‌گوید درود. پس این معلوم است از روی اعتقاد نیست. این آمده در یک جوی قرار گرفته است. این‌ها را می‌شود با تغافل اصلاح کرد. می‌شود نادیده گرفت. به خصوص بحث تغافل برای دبیران آموزش و پرورش، برای استادان دانشگاه، برای مسئولان، خیلی مهم است. آقا یک دانشجویی حالا شما رد شدی، دیدی می‌خواهد تقلب کند اما رنگش پرید، در جیبش گذاشت. دیگر او را از سر جلسه امتحان بلند نکن... شما یک عکسی در موبایل بچه خود دیدی. یک چیزی را از رابطه پدرت یا دخترت، مادر یا پدر متوجه شدی. نگذار دیگر پدر او متوجه شود. همه فامیل متوجه شوند... به روی او نیاور اما غیرمستقیم به او بفهمان که این رابطه، رابطه درستی نیست. روایت هم داریم شما با کنایه خطای یک کسی را به او بگویی، این تأثیرگذارتر است تا مستقیم بگویی.