تکیه سلیمانیه در دمشق با مساحت ۱۱هزار مترمربع با یک مسجد، موزه و بازار از بناهای دوره عثمانی به شمار می‌آید که به عنوان مکانی برای انجام فرائض دینی و استراحت زائران در میان مردم دمشق و مسلمانان شناخته می‌شود.
این بنا به نام سلطان عثمانی «سلیمان القانونی» نام‌گذاری شده‌ است، وی کسی بود که دستور ساخت تکیه را در سال۱۵۵۴ میلادی در محلی که «کاخ بیبرس» در دمشق قرار دارد، صادر کرد.
«شبستان» می‌نویسد: تکیه سلیمانیه به عنوان مکانی برای انجام فرائض دینی، استراحت زائران و پناهگاه محرومان و مستمندان در میان مردم دمشق و مسلمانان شناخته می‌شده و تا زمان ورود استعمارگران فرانسوی به این کشور به همین شکل بوده است. این تکیه در سال 1920 به مکان سکونت ژنرال گورو و نیروهایش تبدیل شد.
با خروج استعمار و آغاز سال 1948 میلادی مدرسه شرعی در تکیه راه‌اندازی و کلاس‌های آموزشی و حفظ قرآن در آن تشکیل شد. از نیمه دهه70 ده‌ها شغل با هنر دستی در این تکیه راه افتاد و به تدریج توسعه پیدا کرد.
بارزترین ویژگی بنا، سبک مناره سلیمانیه است؛ دو مناره باریک که تا پیش از آن در سوریه بی‌‌سابقه بوده‌ است. ساختمان تکیه شامل دو بخش است: تکیه بزرگ که از مسجد و مدرسه تشکیل شده‌ و تکیه کوچک که از یک عبادتگاه برای اقامه نماز و دعا و همچنین راهروها و اتاق‌های مجزا و گنبدهای متعدد تشکیل شده ‌است. این تکیه شامل حجره‌هایی برای اقامت طلاب علوم دینی بوده‌ است.
پس از بحران سوریه، وزارت جهانگردی سوریه چندین اتاق را از جمله آرامگاه سلطان محمد ششم عثمانی، تعطیل و بسته نگه داشت.