گام‌های نخست برای پایان انحصار آموزش زبان انگلیسی

کارشناسان در گفت‌وگو با قدس امکان اجرای طرح شورای عالی آموزش و پرورش را بررسی می‌کنند

گام‌های نخست برای پایان انحصار آموزش زبان انگلیسی

از تصویب طرح «توسعه آموزش زبان‌های آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی، اسـپانیولی و روسـی» توسط شورای عالی آموزش و پرورش در دوم آبان 1381 بیش از 10سال می‌گذرد؛ طرحی که قرار بود پس از یک‌ماه برای اجرا ابلاغ شود.


با این حال در حال حاضر فقط در یکی دو مدرسه خصوصی در تهران آموزش زبان فرانسوی در حال انجام است. به‌تازگی محمود امانی طهرانی، دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش از بررسی طرحی در این شورا خبر داده که بر اساس آن قرار است از ظرفیت‌های کانون زبان ایران و فضای مجازی برای آموزش زبان‌های خارجی در مدرسه‌های کشور استفاده شود. 
اینکه آیا این طرح می‌تواند به انحصار آموزش زبان انگلیسی پایان دهد و یا خود به نابرابری و بی‌عدالتی آموزشی دامن خواهد زد پرسش‌هایی است که کارشناسان در گفت‌وگو با ما به آن پاسخ داده‌اند.

این طرح با عدالت آموزشی سازگار نیست 
امان قلیچ شاد مهر، عضو کمیسیون آموزش مجلس، ظرفیت کانون زبان ایران را برای آموزش زبان‌های خارجی مصوب شورا کافی نمی‌داند و به قدس می‌گوید: نظام آموزش و پرورش از پس این کار برنمی‌آید پس چطور انتظار دارد کانون زبان با امکانات محدودش موفق به اجرای آن شود یعنی نمی‌تواند همه نقاط کشور را زیر پوشش قرار دهد. اصلاً چنین امکانی وجود ندارد و سپردن این موضوع به کانون کار بیهوده‌ای است. وقتی آموزش حضوری برای بخشی از جامعه ممکن باشد و برای بخش دیگر نباشد یعنی با عدالت آموزشی سازگار نیست؛ به همین خاطر مرکز پژوهش‌های مجلس مشغول بررسی این موضوع است. 
وی با تأکید بر اینکه آموزش دیگر زبان‌ها باید از طریق مدرسه انجام شود، می‌افزاید: برای این منظور باید امکانات آموزش و پرورش را ارتقا دهیم ضمن اینکه بسیاری از مدرسه‌ها هیئت امنایی اداره می‌شوند و هزینه‌های آموزش را خودشان پرداخت می‌کنند. 

می‌تواند پاسخگوی نیازها باشد
اما فاطمه رمضانی، عضو کمیسیون برنامه درسی شورای عالی آموزش و پرورش با نگاهی خوشبینانه به قدس می‌گوید: طرح موردنظر در مرحله اولیه است و هنوز به کمیسیون برنامه‌های درسی و تربیتی شورای عالی آموزش و پرورش ارائه نشده؛ البته اگر کار براساس پیش‌بینی‌ها انجام شود به احتمال زیاد طرح تا یک ماه دیگر برای بررسی در اختیار کمیسیون قرار می‌گیرد. 
رمضانی ظرفیت‌های کانون زبان ایران و آموزش مجازی را پاسخگوی نیاز متقاضیان فراگیری زبان‌های خارجی مصوب شورای عالی آموزش و پرورش می‌داند و می‌گوید: کانون زبان علاوه بر مدرس و فضای آموزشی، تولید محتوا یا مواد درسی هم دارد. همچنین با استانداردهای تولید محتوای آموزش و پرورش نیز آشناست و این موضوع به این کانون در تولید محتوای درسی که باید زیر نظر سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی انجام شود کمک می‌کند. ضمن اینکه در حال حاضر داوطلبان آموزش زبان‌های غیرانگلیسی کم هستند یعنی اگر تعداد داوطلبان به همین اندازه امروز باشد، ظرفیت‌های پیش‌بینی شده می‌تواند به نیازها پاسخ دهد و اگر تعدادشان افزایش پیدا کند باید فکری برای تدارک بیشتر امکانات و ظرفیت‌ها کرد. 
وی طرح یاد شده را در راستای عدالت آموزشی ارزیابی می‌کند و می‌افزاید: در این طرح استفاده از ظرفیت فضای مجازی برای آموزش زبان‌های غیرانگلیسی پیش‌بینی شده است؛ به همین خاطر دانش‌آموز مناطق دورافتاده هم می‌تواند زبان‌های یاد شده را فرابگیرد چون به فرض اینکه بعضی از دانش‌آموزان هیچ امکانی برای آموزش مجازی در منزل نداشته باشند باز هم در هر مدرسه دست‌کم یک کامپیوتر وجود دارد و آنان می‌توانند از سیستم مدرسه برای آموزش مجازی و دریافت بسته‌های آموزشی زبان خارجی استفاده کنند. 

ضرورت اجرای تدریجی طرح 
مهدی علی اکبرزاده، کارشناس آموزشی هم نگاه مثبتی به طرح یاد شده دارد و در این باره به قدس می‌گوید: آموزش و پرورش حتی در آموزش زبان انگلیسی هم موفق نبوده، به‌طوری که بسیاری از دانش‌آموزان پس از دیپلم نمی‌توانند حتی دو جمله به انگلیسی صحبت کنند بنابراین نتیجه آموزش سایر زبان‌ها از طریق مدرسه غیر از آنچه در آموزش زبان انگلیسی شاهد هستیم، نخواهد بود؛ اما با استفاده از ظرفیت فضای مجازی و ظرفیت کانون که نسبت به آموزش زبان از طریق مدرسه از نظر زمانی و کیفیت آموزش، وضعیت مناسب‌تری دارد، بهتر می‌توان برنامه توسعه زبان‌های خارجی مصوب شورای عالی را اجرایی کرد. 

ما می‌توانیم
دکتر غلامرضا کیانی، رئیس کانون زبان ایران در پاسخ به قدس، آموزش زبان‌های خارجی به جز زبان انگلیسی از سوی آموزش و پرورش را به لحاظ اقتصادی قابل توجیه نمی‌داند و می‌گوید: آموزش زبان انگلیسی در مدرسه با توجه به فراوانی متقاضیان یادگیری این زبان و معلمان زبان انگلیسی که در استخدام آموزش و پرورش هستند تا حدی قابل توجیه است. البته پایین بودن کیفیت آموزش این رشته در مدرسه‌ها همچنان به عنوان یک موضوع جدی مطرح خواهد بود ولی اساساً امکان آموزش زبان‌های غیرانگلیسی توسط وزارت آموزش و پرورش فراهم نیست چون به لحاظ اقتصادی اصلاً به‌صرفه نیست که مثلاً برای 10دانش‌آموز متقاضی آموزش زبان‌های آلمانی، فرانسوی، روسی و... در یک شهر کلاس دایر کنند ضمن اینکه به لحاظ کیفی امکان تشکیل کلاس‌های چهار پنج نفره هم نیست. 
اما کانون زبان در حال حاضر450 شعبه و 300 ساختمان در کل کشور دارد و به جز انگلیسی هفت زبان دیگر را آموزش می‌دهد که این تعداد به‌زودی به 10 زبان می‌رسد. علاوه بر این برای خیلی از این زبان‌ها آزمون‌های بین‌المللی برگزار می‌کند؛ بنابراین ظرفیت لازم را دارد تا متقاضیان آموزش سایر زبان‌ها غیر از انگلیسی را هم پوشش دهد. در واقع ما آمادگی داریم در شهرهایی که شعبه داریم کلاس‌ها را حضوری و در مناطقی که شعبه نداریم آموزش را مجازی برگزار کنیم.

خبرنگار: محمود مصدق

برچسب ها :
ارسال دیدگاه