​​​​​​​جام جهانی 1974 را اگر حساب نکنیم، استرالیا تا سال 2006 تیمی غریبه به جام جهانی بود. آن‌ها بهترین تیم اقیانوسیه بودند ولی همیشه درگیر پلی‌آف می‌شدند. سال 2006 یک اتفاق بزرگ برای آن‌ها بود؛ آخرین دوره‌ای که نماینده‌ اقیانوسیه بودند و موفق شدند هم به جام جهانی صعود کنند و هم اولین و آخرین راهیابی خود به دور دوم را جشن بگیرند.حضور در آسیا خیال استرالیا را از بابت صعود به جام جهانی راحت کرد. آن‌ها در هر سه جام 2010، 2014 و 2018 در مرحله‌ گروهی با جام جهانی وداع کردند.رسیدن به جام جهانی 2022 برای آن‌ها بازهم عجیب بود و ماجرایشان به پلی‌آف کشیده شد. 
آن‌ها نتوانستند در گروهی که عربستان و ژاپن درش بودند صعود مستقیم را تجربه کنند و راهی پلی‌آف شدند. پیروزی 2 بر یک مقابل امارات محتمل بود ولی پیروزی برابر پرو چیزی فراتر از توقعات بود. آن‌ها با درخشش اندر ردماین، دروازه‌بان ذخیره‌شان در ضربات پنالتی با حرکات عجیبش، توانستند برای ششمین بار به جام جهانی راه پیدا کنند.
استرالیا آماده‌سازی عجیبی هم داشت. آن‌ها پنجره‌ اول پس از مشخص شدن گروه‌ها را به خاطر بازی‌های پلی‌آف از دست دادند و سپس در پنجره‌ ماه سپتامبر ترجیح دادند دو بازی با نیوزیلند انجام دهند. حالا باید دید تیمی که چندان بازیکن سرشناسی ندارد می‌تواند با امثال متیو رایان، آرون موی، آیدین هروستیچ، آور مابیل و مارتین بویل دومین صعود را پس از 16 سال تجربه کند یا خیر.