با توجه به آیه «محمد رسول الله و الذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم» روایت‌های ما در این زمینه می‌گویند یک موقع تصویر و تصور ما از«صله رحم» این نباشد که این رفتار و ویژگی فقط مخصوص خویشاوندان است. دقت کنیم که جریان رحامت و رحمتی که قرار است بین مؤمنان جاری شود فقط مسئله مؤمنانی که شما می‌شناسید نیست و شما باید درِ رحمت را باز کنید در عالم و امکان الحاق را به مؤمنان فراهم کنید... روابط اخوت فقط این نیست با کسی که مؤمن است ما باید یک روابط رحمانی داشته باشیم که البته خیلی هم مسئله مهمی است... شما کمی به جمع و جامعه حول محور امیرالمؤمنین(ع) نگاه کنید. روابط رحمانی یعنی همان رحمتی که امیرالمؤمنین(ع) در عالم داشت و منتشر می‌کرد، شما هم باید آن را منتشر کنید... انبیا(ع) بر سر این مسئله حوصله و صبر می‌کردند. رفق و مدارا از ارکان سلوک انبیا(ع) بوده است. در روایت‌های ما هست که هیچ پیامبری نبود که مبعوث شود الا به رفق. رفق و مدارا برای این است که دریچه رحمت باز شود و مردم بیایند و از این رحمت بهره‌مند شوند. یک حد مهم آن اتمام حجت است. از لوازم و اقتضائات رحماء بینهم این است که شما دریچه اتمام حجت را در عالم باز کنید. رهبری از آن تعبیر به جهاد تبیین کردند ... آیات سوره مبارکه بینه هم همین را می‌گوید: «لم یکن الذین کفروا من اهل الکتاب و المشرکین منفکین حتی تأتیهم البینه»... یعنی صف ایمان و کفر اگر بخواهد جدا شود بینه می‌خواهد. اقتضای رحمت خداوند متعال این است که اگر کسی نمی‌خواهد در جمع مؤمنان قرار بگیرد باید بیاید و ببیند ... اگر نیامد و ندید اصلاً کفر محقق نمی‌شود. اگر ما بخواهیم رحمت را در عالم منتشر کنیم باید امکان رسیدن رحمت نبی اکرم را به طیف‌های مختلف فراهم کنیم. یعنی در واقع رحمت را نشان بدهیم و ارائه کنیم. ...حالا یک کسی هم نمی‌خواهد این رحمت را قبول کند، خودش می‌داند.
 اما «اشداء علی الکفار» جایی است که این فرد می‌خواهد جلو انتشار رحمت را بگیرد. کسی که قبول نمی‌کند و حتی انکار هم می‌کند دشمن نیست، دشمن به کسی می‌گویند که انکار می‌کند و راه انتشار رحمت را هم می‌بندد... با این باید برخورد کرد. چون نمی‌گذارد رحمت نبی اکرم به دیگران برسد... الان یک عده کارشان همین است و مأموریت این‌ها این است که صدای نبی اکرم و دعوت نبی اکرم و نور نبی اکرم به کسی نرسد... .