​​​​​​​دهم مهرماه، سالروز کشته شدن کلنل محمدتقی‌خان پسیان، افسر وطن‌دوست ژاندارمری است. مردی که از 13 فروردین سال 1300 تا 10 مهرماه همان‌ سال، والی خراسان بود و با اقداماتش در همین دوره کوتاه، سیمای مشهد را تغییر داد و زمینه‌ بهبود شرایط را فراهم کرد. همین سابقه نیک، بسیاری را درباره کشته شدن وی و سبب آن، دچار اشتباه می‌کند. کلنل، چنان‌که برخی معتقدند، در پی یک تظاهرات ضداستعماری کشته نشد؛ قوام‌السلطنه که والی سابق خراسان بود و طبق دستور حکومت مرکزی، توسط کلنل بازداشت و به تهران اعزام شد، سخت با وی دشمن بود و مرحوم پسیان، به دلیل همین دشمنی و کینه قوام‌السلطنه، حاضر به تمکین در برابر او که پس از مدتی به نخست‌وزیری رسیده‌ بود، نمی‌شد. این را می‌توان از تلگراف‌هایی که میان کلنل و افرادی نظیر شوکت‌الملک عَلَم رد و بدل شده و انتشار یافته‌ است، به خوبی دریافت. کلنل نه فقط نگران جان خود، بلکه دلواپس وضعیت نیروهای جان برکف ژاندارمری بود که هوادار وی بودند و برای برقراری نظم و امنیت، از جان مایه گذاشتند. قوام‌السلطنه که از ابتدا به دنبال کشتن کلنل بود، سرانجام با تحریک برخی خوانین شمال خراسان، زمینه محاصره شدن او در جعفرآباد قوچان و سپس کشته شدنش را فراهم کرد.