بهترین وسیله تبلیغ، قرآن و کتاب‌های روایی معتبر است. در رادیو و تلویزیون اگر دروغ فراوان نباشد، احتمال دروغ وجود دارد، ولی در آیات کریمه قرآنی و روایات معتبر، احتمال دروغ نیست. خدای متعال وسیله‌ای برای هدایت بشر خلق فرموده که بیشتر انسان‌ها از آن غافل‌اند. اگر به هزار خانه سر بزنید، حتی در خانه فقیرترین افراد تلویزیون وجود دارد ولی اگر سؤال کنید در منزل قرآن دارید شاید 50 درصد خانه‌ها قرآن نداشته باشند. اگر سؤال کنید از کتاب‌های روایی مثلاً یک دوره وسائل یا ترجمه‌اش یا اصول کافی یا امثال این‌ها را دارید شاید از 10هزار خانه، یک خانه هم آن‌ها را نداشته باشد.
همین مردمی که به حضور امام هشتم(ع) مشرف می‌شوند و ان‌شاءالله با حاجت گرفته شده برمی‌گردند، وقتی از حرم خارج می‌شوند، نمی‌روند در این رواق‌ها نزد بعضی از گوینده‌های پخته و متدین که من آن‌ها را می‌شناسم و صدایشان به گوشم می‌رسد، بنشینند و یک حدیث یا معنای یک حدیث به گوششان بخورد بلکه دنبال کار خودشان می‌روند. هیچ بعید نیست اکثریت زائرانی که همه ساله مشرف می‌شوند، بیایند و خواسته‌های خودشان را از حضرت دریافت کنند، درحالی که سال بعد اطلاعاتشان از معارف اسلامی و اصول اعتقادی بیش از سال گذشته نشود. اگر از او سؤال کنید چطور خودت را متعهد به تشرف کردی، می‌گوید: هر وقت حاجتی داشتم، آمدم و از آقا(ع) گرفتم و رفتم. این حداکثر اعتقاد کسانی است که خودشان را ملزم به تشرف حداقل یک بار در سال می‌دانند. اما اگر از او سؤال کنند شما 40سال به اینجا آمدید، سالی یک روایت از فرمایشات حضرت یاد گرفته‌ای یا دردفتری یادداشت کرده‌ای، مطمئناً از هر یک میلیون زائر، یک نفر این کار را نکرده است.
چرا این رسانه تبلیغی همگانی به دست فراموشی سپرده شده است؟ چرا مطلب را این‌گونه عنوان نمی‌کنند که مردم بدانند؟ مردم اطلاع ندارند. کسی که کاسب است، مقید است یک مشتری از دستش در نرود اما 40سال است پول خرج کرده، زحمت کشیده و عمر مصرف کرده که این عمر دیگر برنمی‌گردد، این سفر را انجام داده، خدا هم به او توفیق داده، ولی از این سفر برداشت معرفتی نکرده است. اگر اهل دنیا باشد، حوائج دنیوی‌اش را گرفته و اگر اهل آخرت باشد، دلش خوش است به اینکه بر حسب روایت، یک زیارت حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) با 70هزار حج و عمره مقبول برابری می‌کند.