در این مراسم ناصر عرفانیان، ابوالقاسم جلیلیان مصلحی، جواد اسلامی، سیده کبری حسینی بلخی، محمدمهدی ناصری، مهدی آخرتی، رضا نیکوکار، مرضیه هاشم‌زاده، محمد خادم، محسن ظهوریان، ام‌البنین میرزایی، حمیدرضا نظری، حسن شیرزاد و ابوالفضل عصمت‌پرست سروده‌های رضوی خود را در قالب‌های مختلف به مناسبت بزرگداشت ایام پایانی ماه صفر به ویژه در سوگ شهادت انیس النفوس(ع) خواندند. 
ابوالقاسم جلیلیان مصلحی، شاعر پیشکسوت مشهدی آغازگر شعرخوانی بود: 
ای حرمت کعبه و میقات ما
تربت خوشبوی تو سوغات ما 
کعبه اگر خاک تو گفتم، سزاست
چون حرمت عین حریم خداست
مشهد تو کعبه اهل یقین 
پاک‌ترین نقطه روی زمین... 
 در ادامه رضا نیکوکار، شاعر اهل رشت نیز بندهایی از یک ترکیب‌بند را به پیشگاه حضرت رضا(ع) هدیه کرد: 
با اینکه می‌رسم به تو و بار چندم است
قلبم برای دیدن تو در تلاطم است
در سینه‌ام شکسته اگر یک سبو چه باک
صدها دل شکسته فدای سر خُم است
آن قدر دل به عشق تو جاری شده است
که دریا شبیه قطره در این بی‌کران گم است
بیهوده نیست روز و شب این شهر روشن است
عشق تو آتشی است که در جان مردم است
اینجاست برکه‌ای که در آن غیر ماه نیست
این آستان عمارت خورشید هشتم است
این اشک‌ها که می‌چکد از چشم‌های ما
گفت و شنود ماست اگر بی‌تکلم است
چشمم دوباره خیره به آن گنبد طلاست
از رشت ذکر روی لبم یا رضا رضاست...
 شعرخوانی ناصر عرفانیان نیز پایان‌بخش محفل حماسه واژه‌ها بود که این شاعر با چند رباعی فضای شب شعر را عطرآگین کرد:
آفاق زلال در خراسان شماست
اشراق سپیده در شبستان شماست
این طیف وسیع نور در ذات شفق
آینه‌ای از مهر درخشان شماست

آهو که زِ دیدن تو آرام گرفت
از هستی خود بار دگر کام گرفت
هر بی‌سر و سامان که تو را داد ندا
در سایه لطف تو سرانجام گرفت