مریم جلینی که از سال 88 به صورت حرفه‌ای کار دوبلاژ را آغاز کرده، در خصوص دوبله صدای دلفین و چالش‌هایی که در دوبله این شخصیت داشته است، می‌گوید: در حرفه ما چالش‌های متعددی وجود دارد و یکی از جذابیت‌های دوبله مواجهه با این چالش‌هاست. کاراکتر دلفین هم از این موضوع مستثنا نبود.
جلینی با بیان اینکه رسیدن به صداهای مختلف احتیاج به روان‌شناسی و شخصیت‌شناسی دارد، توضیح می‌دهد: صداپیشه‌ها پس از چند سال کار مستمر و حرفه‌ای با شخصیت‌های مختلفی آشنا می‌شوند. رسیدن به صداهای مختلف احتیاج به روان‌شناسی و شخصیت‌شناسی دارد که بخشی از آن ذاتی و بخشی اکتسابی است و به مرور زمان بدست می‌آید. در مورد این کار با مدیر دوبلاژ «پسر دلفینی» آقای عزیزی و کارگردان اثر صحبت کردیم و پس از چند جلسه تحلیل و بحث همگی به یک نتیجه واحد رسیدیم که شما شاهد آن بودید. 
این دوبلور در خصوص تیپ‌سازی و لهجه‌گویی در دوبله انیمیشن‌ می‌گوید: تیپ‌گویی احتیاج به مهارت زیادی دارد. خلق تیپ به این سادگی نیست که صدا تودماغی شود یا با ادا ساخته شود بلکه شناخت اثر و شخصیت و اینکه کجا به دنیا آمده و در چه شرایطی رشد کرده به صداپیشه کمک می‌کند تا به یک تیپ برای شخصیت مد نظر برسد. در این انیمیشن از لهجه استفاده شده که به نظر من بسیار درست و بجا بود و توانست به شخصیت‌ها نزدیک شود.
جلینی که تاکنون مدیر دوبله انیمیشن‌های «تارزان»، «عزیز مصر» و «روبات‌ها» بوده، معتقد است صنعت پویانمایی ایران مسیر رشد را طی می‌کند و آثار انیمیشن‌سازان در حد و اندازه‌های بین‌المللی است. او در پایان می‌گوید: امیدوارم روز به روز پیشرفت‌های بیشتری در این عرصه داشته باشیم و ما هم بتوانیم با صداگذاری‌های حرفه‌ای بیش از پیش به این صنعت کمک کنیم.

خبرنگار: لیلا نوعی