به گزارش آستان‌نیوز، در مسیر میدان ۱۵ خرداد به سمت حرم مطهر رضوی، دسته‌های زنجیرزنی از هر شهر و دیاری به ذکر مصیبت مشغول‌اند: «چهل روز است دل، دلبر ندارد/ حسین انگشت و انگشتر ندارد / چهل روز است زهرا گشـته گریان/ حسین بر خون خود گردیده غلتان / چهل روز است زینب می‌کِشد آه/ کنار علقمه شرمنده شد ماه»... گل سرسبد ابیات دسته‌ها، یاد خانم زینب کبری(س) است. از زبان بانویی که در دل، سوگ و مرثیه داشت و چون قهرمانی سلحشور روزهای اسارت را با کاروان همراه بود؛ «برادر جان، برادر جان، حسینم...». 

در و دیوار می‌گوید حسین(ع)
زائران پس از ساعتی به حرم مطهر رضوی و زیارت آستان امام هشتم(ع) که مقصد و مقصودشان است می‌رسند. دسته‌های زنجیرزنی با بیرقی که نشان از شهر و دیارشان دارد در صحن‌ها مشغول ذکر مصیبت و عزاداری هستند. قد و قامت سیاهپوش هر صحن نیز با کتیبه‌ای از عشق به حسین(ع) روایت دلدادگی دارد. از این همه، تک‌مصرع صحن جمهوری بیشتر به دل جاماندگان نزدیک است: «مظهر لطف الهی، دوستت دارم حسین(ع)».

ایرانی و غیرایرانی در حال و هوای اربعین
آونگ آشنای ایوان ساعت در هیاهوی سنج و طبل و دهل دسته‌های عزاداری به گوش می‌رسد و ساعت ۱۰ صبح را نشان می‌دهد اما حرم از همین ساعت‌های اولیه صبح مملو از زائران و دسته‌های سوگواری شده است. 

دلتنگ کربلا...
در میان خیل دلدادگانی که دوست داشتند، امسال اربعین را در کربلا باشند، هستند برخی‌ها که تازه از گرد راه عتبات عالیات رسیده و امروز برای قدرشناسی و عرض تسلیت همراه سایر مجاوران به حرم منور رضوی مشرف شدند.‌ در صحن نشسته و عکس‌ها و کلیپ‌هایی که از این روزهای به یاد ماندنی گرفته‌اند را مرور می‌کنند. به زبان نمی‌آورند ولی به خوبی پیداست، هنوز برنگشته دلتنگ پیاده‌روی اربعین شده‌اند. به زیارت آمدند، بلکه دلشان در جوار محبت امام رئوف(ع) آرام بگیرد. ‌در جمع زائران، مادری دست دخترش را گرفته و پشت دسته‌ای وارد صحن پیامبر اعظم(ص) می‌شوند.‌ او طفلی هم در راه دارد با دو فرزند نتوانسته اربعین در کربلا باشد، اما با همین حال به حرم آمده تا همراه زائران روز اربعین باشد و هدفش این است که فرزندانش را از همین روزهای اول حیات در هوای زیارت و حرم اهل بیت(ع) ‌بپروراند. 

حال و هوای زائران و خادمان
‌از میان دسته‌های عزاداری، دسته‌ای با چند نوجوان خودنمایی می‌کند که تلاش کرده‌اند تا می‌شود خودشان را شبیه زائران مسیر نجف تا کربلا 
کنند. 
با بیرق‌های سرخ عراقی که نشان از سفر سال‌ها پیش آن‌ها دارد و دستارهای سبز عربی به سر، نوحه‌هایی به زبان عربی هم پخش می‌کنند تا بیشتر حال و هوای امروز بین‌الحرمین را تداعی کنند. لابه‌لای اجتماع زائران، کاروان زائران پاکستانی هم در گوشه گوشه صحن‌ها مرتب به چشم می‌آیند. 
زائرانی که در مسیر بازگشت از زیارت اربعین به کشورشان، یک بار دیگر دل را به زیارت صحن و سرای باصفای امام رئوف(ع) سپردند. 
در میان این جمعیت، به سراغ هر خادمی که بروی و از حال دلش در این روز بپرسی، چیزی جز دوری و فراق نمی‌شنوی: توفیق است که نوبت خدمت این هفته ما به روز اربعین افتاده و از لحظه ورود به حرم مطهر، قصد خدمت به زوار الحسین(ع) را از جوار حرم حضرت رضا(ع) 
کردم. 
امروز از هر گوشه صحن و سرای ثامن‌الحجج(ع) «لبیک یا حسین(ع)» به گوش می‌رسد. ذکری که از زبان زائران مشهدالرضا(ع) تا آسمان بین‌الحرمین بلند است.‌

خبرنگار: سارا صالحی