حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی‌راد، استاد پردیس فارابی دانشگاه تهران در نشست علمی «تداوم عینیت اهداف عاشورا در میراث پیام‌آوران آن» با تأکید بر اینکه حادثه کربلا در واقع از روز ۱۱محرم آغاز می‌شود ولی ما بساط عزا را برمی‌چینیم و به همین دلیل نقش پیام‌آوران و عینیت‌بخشان به پیام عاشورا آن‌طور که باید و شاید در محافل علمی و عزاداری پیگیری نمی‌شود، گفت: اگر میراث مکتوب را هم بررسی کنیم خواهیم دید در این میراث، توجهی که باید به حوادث پس از ۱۱ محرم شود، انجام نمی‌شود.
وی ادامه داد: یکی از وزیران عباسی گفته قتل حسین(ع) سخت‌ترین و وحشتناک‌ترین حادثه در تاریخ اسلام است به‌گونه‌ای که پس از آن، مسلمین به کلی ناامید شدند و هیچ کسی به عدالت در جامعه نمی‌اندیشید؛ اگر اندکی پیش از عاشورا وضع جامعه اسلامی را بررسی کنیم، خواهیم دید جامعه به سویی رفت که «در مزارآباد وای جغدی هم نمی‌آید به گوش». دقیقاً جامعه اسلامی آن روز طوری بود که اگر در گوشه و کنار جامعه صدایی هم بلند می‌شد فوری آن را با کشتن فرد خفه می‌کردند کما اینکه در مورد رشیدهجری و حجربن عدی و ... رخ داد.
مهدوی‌راد بیان کرد: اموی‌ها فکر می‌کردند اگر صدایی را خفه کردند پژواک آن هم خفه خواهد شد، آن‌ها فکر می‌کردند با وقوع عاشورا، بزرگ‌ترین جریان معترض به حکومت را خفه کرده‌اند. دکتر علی شریعتی معتقد است کربلا خون بود و پیام؛ قیام کربلا در قالب خون بعد از ظهر عاشورا به پایان رسید ولی آن پیام در گذرگاه زمان گسترده شد. به قول شاعر، «خورشید رفته است و به پایان رسیده رزم/ اما نبرد باطل و حق مانده ناتمام».
مهدوی‌راد در پایان تصریح کرد: حضرت زینب(س) در یک خطبه کوتاه تبار و پیشینه یزیدیان را بر هم ریخت، اندیشه جبر حاکم را در هم شکست و فضیلت‌سازی آن‌ها را برملا کرد، چهره منور آل‌الله را به مردم فهماند و نگاه به تاریخ را آن‌گونه که حق‌مدارانه به آن نگاه می‌کنند نشان داد و این نگاه، نگاه مؤمنانه است. ماجرای پس از عاشورا واقعاً مطالعه‌کردنی است زیرا زینب(س) با تک تک کلمات شریفش بخشی از تاریخ انحرافی را برملا و تاریخ درست را جایگزین کرد.