وحید چاووش، مستندساز آثار اربعینی از ضعفهای تولید آثار مناسبتی میگوید
رسانهملی با برنامهسازان باتجربه تعامل کند
وحید چاووش از اوایل دهه70 در حوزههای مختلف تولید مستند مشغول به فعالیت بوده و تاکنون تهیهکنندگی و کارگردانی بیش از ٤٠ فیلم مستند را بر عهده داشته است.
او پیش از این بیشتر با ساخت مستندهای مرتبط با دفاع مقدس همچون «نیست اما هست» و «سقف آسمان» و کسب جایزههای مختلف از جشنوارههای سینماحقیقت، فیلم کوتاه تهران، جایزه شهید آوینی و جشنواره دفاع مقدس شناخته میشد اما مستندهای اربعینی او در این سالها جزو آثار پربیننده تلویزیون بوده است. مستندهای تحسین شده ««نگاه آخر»، «شما چه کسی هستید؟» و آثاری چون «یادداشتهای یک پیاده»، «ماما نَزیهه»، «حاشیهای کوتاه از یک متن بلند» و... در کارنامه فیلمسازی این مستندساز قرار دارد. او این روزها مشغول ساخت مستند «بلاگر» است که بخشی از آن در اربعین میگذرد و سال آینده در گروه «هنر و تجربه» سینماها اکران میشود.
بلاگری که کار یک نهاد را میکند
این مستندساز که بسیاری از سالها توفیق شرکت در پیادهروی اربعین را داشته، بنا دارد امسال هم برای تکمیل فیلمش به کربلا برود، او درباره مستند جدیدش به خبرنگار ما میگوید: قصه فیلم، روایت جوان بلاگری است که چند هزار دنبالکننده دارد و با این صفحه مجازی، کارهای خیر انجام میدهد؛ کارهایی که بسیاری از نهادهای متولی فرهنگی، توانایی انجام آن را ندارند.
او ادامه میدهد: من در این فیلم مستند، شخصیتی را روایت میکنم که میتواند یکتنه، کارهای یک نهاد عریض و طویل فرهنگی را انجام دهد. علاوه بر قصه این آدم جذاب، درباره استفاده درست از امکانات فضای مجازی هم فرهنگسازی میشود. این بلاگر، طی روزمرگیهایش علاوه بر سفر به مناطق مختلف ایران به لبنان، سوریه، افغانستان و عراق هم میرود. او اربعین حضرت سیدالشهدا(ع) را درک میکند و تجربیاتش را با دنبالکنندگانش به اشتراک میگذارد.
چاووش امیدوار است که خروجی کار، اثری قابل توجه و خوب باشد و خاطرنشان میکند: پارسال بخشی از کار را در ایام اربعین ضبط کردم و امسال اگر توفیق شود و بروم، بخش دیگری از آن را ضبط میکنم.
درد مزمن تلویزیون
این مستندساز درباره بازپخش چندباره آثارش از تلویزیون میگوید: به تازگی خبر پخش مستند «نگاه آخر» را از شبکه2 سیما دیدم. ساخت این مستند مربوط به چند سال پیش میشود ولی آن قدر دست تلویزیون خالی شده که از سر ناچاری، دست در کیسه آرشیو برده است. این مستند را هفت سال پیش و در 6 اپیزود درباره راهپیمایی اربعین ساختم.
چاووش با اشاره به فقر تلویزیون در حوزه تولیدات مناسبتی به ویژه برنامههای محرمی، آن را درد مزمن رسانه ملی دانسته و اضافه میکند: این درد از سالها پیش وجود داشته و هر سال بر شدت آن افزوده میشود. متأسفانه مدیران سازمان نگاه و برنامه طولانیمدت به مناسبتهای مهم تقویمی همچون محرم و صفر ندارند، من سالها درباره این اهمیت حرف زدم ولی گوش شنوایی وجود ندارد.
او که یکی از نامزدهای چهره هنر انقلاب در سال 98 بود، توضیح میدهد: برای پاسداشت هشت سال دفاع مقدس، چندین گروه مجزا در تلویزیون همچون گروه روایت فتح، گروه شاهد، گروه دفاع مقدس و گروه بسیج وجود دارند که در این باره برنامه تولید میکنند اما برای ماههای محرم و صفر که مهمترین ایام تقویمی برای مردم ماست، هیچ گروهی در تلویزیون وجود ندارد که متولی تولید برنامه برای این ایام باشد یا بودجهای مختص تولیدات این گروه مصوب شود چون هم و غم هیچ مدیری در تلویزیون تولید برنامه برای این دو ماه نیست و این از نقاط ضعف تلویزیون به شمار میرود.
چاووش با تأکید بر چارهاندیشی برای این معضل، پیشنهاد میدهد: باید در تلویزیون، گروه محرم تشکیل شود و مأموریت اصلی این گروه در هر شبکهای تولید برنامه برای ماههای محرم و صفر باشد نه اینکه یک ماه مانده به شروع محرم، تازه به فکر تولید برنامه بیفتند.
روی دور بازپخش!
این تهیهکننده و کارگردان تلویزیونی که سالها برای رسانه تولید برنامه داشته با انتقاد از عملکرد مدیران صدا و سیما اذعان میکند: گروه جدیدی که به تلویزیون آمدند و بنا بر تحول دارند، طوری کار میکنند که گویی قرار است چرخ را از ابتدا اختراع کنند. امروز وضعیت تلویزیون را ببینید! فقط به بازپخش برنامههای تکراری بسنده کرده است. میگویند قرار است تولیدات جدید داشته باشند در حالی که تلویزیون از آدمهای باتجربه و کاربلد خالی شده است. اینها با من که تمام کارنامهام درباره اربعین سیدالشهداست نمیتوانند تعامل کنند پس با چه کسانی قرار است کار کنند؟
او اضافه میکند: با این شیوه مدیریت، آینده خوبی برای تلویزیون نمیبینم. نیروی خوب و متعهد زیاد داریم فقط باید به آنها میدان داده شود.
جز زیبایی چیزی نمیبینم
چاووش درباره فیلمهای پخش شده از نارضایتی زائرانی که پشت مرزها ماندند و با کمبود امکانات مواجه شدند و توصیههای مسئولان برای نیامدن مردم به سمت عراق میگوید: اتفاق راهپیمایی اربعین همیشه بوده و خواهد بود اما برخی دخالتها موجب میشود این اتفاق مردمی آسیب ببیند. متأسفانه در تبلیغ این اتفاق مردمی، آن قدر تبلیغات بیبرنامه تلویزیونی و تصمیمهای مدیریتی اشتباه، زیاد بود که نتوانستند به حجم بالای تقاضاها پاسخ بدهند.
او با تأکید بر اینکه نباید در این اتفاقهای مردمی دخالت کرد، میافزاید: مردم خودشان میدانند چه باید بکنند. هر نهاد غیرمردمی که در اتفاقهای مردمی دخالت کرد، آسیب زد. اعزام مدیران و کارکنان دولتی با حق مأموریت و برپایی موکبهای دولتی و غیرمردمی از محل بیتالمال در این راهپیمایی بزرگ مردمی یعنی آسیب، یعنی دخالت.
به باور این مستندساز، مهمترین چیزی که در این راهپیمایی باید از مردم آموخت، اخلاص است موضوعی که رهبر معظم انقلاب بارها بر آن تأکید کردهاند اما نهادهای دولتی و غیرمردمی با پرچم، تابلو، تبلیغات و با بودجه بیتالمال میروند و هر جا که اخلاص از بین برود، کارها نمایشی و مبتذل میشود. کدام مدیر بدون حق مأموریت میرود یا از جیب خودش در موکبها خرج میکند؟
چاووش در پایان یادآور میشود: من تمام این آسیبها را میبینم ولی آن قدر در راهپیمایی مردمی اربعین، زیبایی وجود دارد که به این زشتیها نگاه نمیکنم. آن قدر زیبایی و پاکی این جریان مردمی زیاد است که همه این ناخالصیها را با خودش میبرد.
این راهپیمایی و محبت سیدالشهدا(ع) قرنها در دل محبان اهل بیت(ع) بوده و قطع نمیشود.
خبرنگار: زهره کهندل
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
قرار جاماندگان؛ عصر جمعه، حرم امام رضا (ع)
-
بازیابی درونی؛ پیششرط دیپلماسی اقتصادی
-
از داخلی سازی قطعات تا اصلاح مالکیت سهامها
-
نیویورک در انتظار رخدادی ویژه
-
مردم و داروخانهها چوب بدعهدی بیمهها را میخورند
-
خانه مسافر؛ پاشنه آشیل اسکان زائران
-
مراسم اربعین لبیک به هل من ناصر سیدالشهدا (ع) است
-
24 شهریور
-
به اتفاقات فوتبال مشهد مشکوکم
-
رسانهملی با برنامهسازان باتجربه تعامل کند
-
اربعین؛ فرصتی برای جهاد تبیین