​​​​​​​علی شیرازی اظهار کرد: ساختمان‌های قدیمی و عمومی در زمان خود پایانکار گرفته‌اند؛ اما شرایط فعلی با پایانکار آن زمان همخوانی ندارد. در حال حاضر استانداردهای جدیدی آمده که برای ادامه فعالیت این ساختمان‌ها اهمیت دارد. 
وی افزود: گشتن دنبال تک‌ساختمان‌ها به عنوان ساختمان ناایمن موضوعی رسانه‌ای است؛ اما در حال حاضر مسئله نگران‌کننده شهرها، بافت‌های ناایمن آن‌هاست. یکی از شاخصه‌های بافت فرسوده، ناایمن بودن و چالش‌های ناپایداری و مشکلات استحکام بناهاست. با توجه به قدیمی بودن یا مطابق با استاندارد نبودن بافت فرسوده و موضوعاتی مانند شبانه‌سازی‌ها به ویژه در حاشیه‌های شهر، به نظر من دغدغه و توجه‌ها باید در مورد بافت‌های ناایمن و فرسوده باشد. وی تصریح کرد: رسیدگی به بافت‌های فرسوده، یک سیاست کلان و ملی است. منابع و تسهیلات لازم باید برای این منظور تأمین شود تا مردم به نوسازی گرایش پیدا کنند. گزارش‌های مهندسان ناظر به شهرداری به پلمب یا معرفی به مراجع مربوط ختم می‌شود.
به گزارش ایسنا، در حال حاضر بافت‌های فرسوده در حاشیه شهر رشد کرده و شکل گرفته و نزدیک یک‌سوم بافت شهری مشهد را تشکیل داده‌اند. این بافت‌ها مطابق با هیچ‌گونه از استانداردها نیست، کیفیت مناسبی ندارند و از نظر مدیریت بحران، بحرانی‌ترین نقاط شهری هستند. کسانی که در حاشیه شهر زندگی می‌کنند، پس‌انداز کافی یا توانایی پرداخت وام‌های نوسازی را ندارند؛ زیرا نوسازی هزینه سنگینی بر سبد خانوار وارد می‌کند. دولت باید مکانیزم‌های جدیدی پیدا کرده یا یارانه‌ای مستقیم برای ساخت مسکن در نظر بگیرد.