​​​​​​​شریف (در عربی به معنی نجیب، مهتر و همچنین رفيع و قوی در مقابل وضیع و ضعیف) در بین اعراب عنوان هر مردی است که به سبب مفاخر اجدادی خویش از اشخاص عادی برتر شمرده شود؛ این برتری که از طریق پدر به پسر منتقل می‌شود «شرف» خوانده می‌شود (دایره المعارف فارسی مصاحب). 
در اربعین در گوشه و کنار در حال بخشیدن هستند. کودکی یا جوانی، میانسالی یا کهنسالی، مردی یا زنی.
 و نوشته‌اند چرا می‌بخشند بی‌دریغ؛ «خدمه لزوار الامام الحسین شرفنا».
اینجا و اکنون شرف از پدر به ارث نمی‌رسد. در امت واحده، شریف خادم‌الحسین است.
برای فهم اربعین، باید دیده باشی زندگی روزمره در عراق را؛ اینکه مردان چگونه‌اند، اینکه زنان چگونه اند، اینکه زندگی چه شکلی دارد. اگر این‌ها  را دیده باشی تصدیق می‌کنی در اربعین انقلاب می‌شود؛ انقلاب عقیده، انقلاب رفتار و انقلاب جسم. غرور اجدادی‌ات، نسب قبیله و عشیره‌ات می‌شود خدمت به زائر حسین(ع)، تو اینجا نماینده همه نسل‌هایی، همه نسل‌هایی که امکان مشاهده این عظمت و شکوه را نداشتند. تو در اینجا چشم همه تاریخ هستی. 
(اربعین جهانی دیگر، سوره مهر،1398، ص282)