او درتیم بونفرادینای اسپانیا می‌کوشد تا با درخشش در لیگی اروپایی کلید دروازه تیم ایران را مال خود کند.
​​​​​​​
زمان قابل توجهی است خارج از لیگ ایران مشغول به فعالیت هستی. این درحالی است که بسیاری از لژیونرهای فوتبال ایران بازگشته‌اند و در سال منتهی به جام جهانی تلاش می‌کنند بیشتر در قاب چشمان مربیان باشند. تو اما رویه دیگری را دنبال می‌کنی. آیا دلیل خاصی دارد؟
من با بازی در فوتبال اروپا خو گرفته‌ام و به بودن در فضای سخت تمرینی عادت کرده‌ام. از طرفی این فضا را به سود آینده فوتبالی‌ام می‌دانم چون مدام درحال تجربه اندوزی‌های بیشتر و یادگیری هستم. فوتبال درقاره سبز وسیع است و شما اگر بتوانی خودت را با فوتبال اروپا وفق بدهی همیشه چیزهای تازه‌ای را یاد می‌گیری. من از این شرایط احساس رضایت دارم و تلاش می‌کنم خودم را در بالاترین سطح از آمادگی حفظ کنم. برای من بودن در بونفرادینا یعنی پیشرفت. پس به کار ادامه می‌‌دهم و دلیلی ندارد به بازگشت به لیگ ایران فکر کنم.

اما قانون در سگوندالیگا‌  به خصوص برای بازیکنان غیر اروپایی بسیار سخت‌گیرانه است.
همین طور است. دو سهمیه غیراروپایی می‌توانند دراسپانیا بازی کنند.خدا خیلی به من لطف دارد که توانستم تا حالا خودم را درچنین فضایی حفظ کنم. این یک افتخار است که در تیمم یکی از سهمیه‌های غیراروپایی به من اختصاص داده شده است. این برای من افتخار آفرین است.

رابطه هواداران بونفرادینا با تو چگونه است. جایی خوانیدم که به تو لقب‌هایی هم داده‌اند.
از وقتی به این تیم آمدم رفتار تماشاگران با من خیلی خوب بوده و رابطه مطلوبی داریم. آن‌ها به من می‌گویند گربه ایرانی! این لقبی است که به من داده‌اند و چون در این لقب نام ایران می‌آید من خیلی خوشحالم. 

آینده خودت را درتیم ملی چه طور ارزیابی می‌کنی. آیا امیدی به موفقیت در جام جهانی وجود دارد؟
چه درترکیب باشم، چه نباشم قلبم با بچه‌هاست و دوست دارم با بدست آوردن بهترین نتایج دل مردم ایران را شاد کنیم.

خبرنگار: حمیدرضا عرب