بخش مهمی از درخشش امروزش به بستر مهیای تربیتی‌اش در دل خانواده‌ای قرآنی برمی‌گردد. 14 سالش بود که توانست پس از سه سال تمرین و ممارست و البته عشق و علاقه، حافظ کل قرآن کریم شود. 
برای نخستین سؤالم پرسیدم: «چطور توانستی در حفظ کل، موفق و صاحب عنوان شوی؟» پاسخ داد: «حقیقتاً لطف خدا بود، کار من نبود. البته تأثیر محیط بر انسان بسیار زیاد است. به لطف خدا من در محیط خانواده‌ای قرآنی بزرگ شدم و مادرم از همان دوران کودکی، در طول روز اشاراتی از آیات می‌آورد تا هنگام خواب که با تلاوت قرآن مجید به خواب می‌رفتیم. مادرم زحمت کشیدند و من را به مهدالرضا(ع) می‌بردند که تأثیر زیادی در علاقه‌مندی‌ام به قرآن داشت. پدرم نیز اهل قرائت قرآن هستند و دایی من قاری و صاحب جلسه آموزش و تلاوت قرآن در شهر مشهد هستند». 
وقتی از کیفیت فراگیری قرآن پرسیدم، به صراحت گفت: من از آن بچه‌های تیزهوش نیستم، از اواخر سال 95 شروع کردم و پس از سه سال مداومت و تلاش، سرانجام اول سن تکلیف حافظ کل قرآن شدم. بزرگ‌ترین افتخار یک قاری مشهدی این است که در حرم امام هشتم تلاوت کند. دو سال پیش برای آزمون خادمی حرم رفتم و به لطف حضرت حق، مورد تأیید همه استادان قرار گرفتم. الان نزدیک چهار ماه از توفیق خدمتم در حرم مطهر می‌گذرد. 
برای خیلی از ما سؤال است که چطور می‌توان کل قرآن را حفظ کرد؟ حتماً هر یک از ما، چند سوره کوتاه و بلند حفظ هستیم، پس حافظ قرآن هستیم و می‌توانیم بیشتر از آن هم حفظ کنیم. فقط مسئله این است هنگامی که از بیرون به حجم 600 صفحه‌ای قرآن نگاه می‌کنیم با خودمان می‌گوییم، چطور می‌شود آن را به صورت کامل حفظ کرد؛ بر این باور هستم که از برکات معنوی آیات نورانی کلام‌الله مجید این است که در اثر همنشینی و مجالست، ظرفیت‌های مختلفی در فرد متبلور شده و توانایی‌هایی به انسان عطا می‌شود که حفظ کل قرآن یکی از آن‌هاست.