آیه‌ تطهیر و جریان کسا را عموم اهل سنت و شیعه نقل کرده‌اند... پیغمبر خدا، آقا امام حسن مجتبی، اباعبدالله، حضرت صدیقه کبری و امیرالمؤمنین(ع) در یک خیمه‌ای جمع شدند... پیامبر(ص) ابتدای دعایش فرمود: خدایا اهل ‌بیت من این‌ها هستند... فرمود گوشت این‌ها گوشت من و خون این‌ها خون من است... یعنی این‌ها از من جدا نیستند. ما یکی هستیم، یک نور و حقیقت هستیم... مأمون از امام رضا(ع) سؤال کرد: مهم‌ترین فضیلت در مورد علی(ع) کدام آیه از قرآن است؟ فرمودند: آیه‌ مباهله است... پیامبر برای نصارای نجران و مسیحی‌ها دلیل و برهان آورد و بعد فرمود بیایید به یگانگی خدا و نبوت من اقرار کنید... آن‌ها نپذیرفتند. قاعده و قانون و سنتی در امت‌های سابق بود که اگر دو نفر با هم اختلافی داشتند، با برهان و دلیل و شاهد نتوانستند حق همدیگر را بگیرند و ثابت کنند، بیایند زیر آسمان نفرین کنند که هر کس باطل است بلایی بر سرش ببارد و خدا نشان بدهد چه کسی حق است و چه کسی باطل است... مسیحی‌ها فکر کردند پیغمبر(ص) قبول نمی‌کند. در کتاب‌ها خوانده بودند و با هم مشورت کردند که اگر پیغمبر(ص) خودش آمد یا با اصحاب آمد، می‌دانیم که پشتش محکم نیست ولی اگر عزیزترین افرادش را آورد... حواستان جمع باشد مباهله نکنید... وقتی پیغمبر(ص) آمدند، دیدند حضرت زهرا(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و حضرت علی(ع) در کنارشان هستند. اسقف بزرگ آن‌ها گفت: من چهره‌هایی را می‌بینم که اگر این‌ها دعا کنند، کوه‌ها از جا کنده می‌شود. از من به شما سفارش که با این‌ها مباهله نکنید. مسیحیت از بین می‌رود. ... بلای آسمانی نازل می‌شود آن‌ها جا زدند ... آمدند تسلیم شدند و گفتند: نفرین نکن، ما حاضر هستیم جزیه و مالیات بدهیم، زیر سایه‌ اسلام و مسلمانان زندگی کنیم ولی مباهله نمی‌کنیم... یعنی پیغمبر آن‌هایی که همراهش بودند، همسران و اصحابش نبودند. حضرت زهرا(س) بودند، امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و مولا علی(ع) ... این آیه پاسخ کسانی است که می‌گویند: امام حسن(ع) و امام حسین(ع) فرزندان پیغمبر(ص) نیستند چون فرزندان دختر ایشان هستند... بزرگ‌ترین فضیلت در مورد علی(ع) آیه مباهله است و خیلی هم زیباست. «وَ أَنْفُسَنا» خدا به پیغمبر امر کند فردا که می‌آیی جانت را هم بیاور. یعنی کسی که به منزله‌ نفس و روح و جان تو است. فخر رازی می‌گوید: این آیه ثابت می‌کند حضرت علی(ع) روح و جان پیامبر(ص) است و بر همه انبیای دیگر افضل است...  این آیه یکی از محکم‌ترین دلیل‌ها برای حقانیت اهل‌ بیت(ع) است.