استاد سازه‌های آبی دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: اینکه بخواهیم کانون‌های گرد و غبار به وضعیت قدیم بازگردند، مستلزم وجود آب و تأمین حقابه محیط زیست مانند گذشته است؛ اما کانون‌ها به هیچ‌وجه نمی‌توانند شرایط طبیعی ۳۰ سال قبل را داشته باشند؛ زیرا هم به مصرف آب دامن زده شده و هم انتقال آب را از سرشاخه‌های کارون داشته‌ایم.
دکتر سیدمهدی قمشی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: پدیده گرد و غباری که در خوزستان حدود ۱۶ سال است با آن روبه‌رو هستیم، تاریخی و قدیمی نیست بلکه اخیراً ایجاد شده است. عمده علت آن به خشک شدن بسترهای آبی  از جمله تالاب‌ها، کمبود آورد رودخانه‌ها و خشک شدن بخش‌هایی که قبلاً آب داشتند، برمی‌گردد. در خارج از کشور نیز در عراق، سوریه و اردن، وضعیت این‌گونه است.  
وی بیان کرد: فعالیت کانون‌های گرد و غبار خارجی متأثر از وضعیت کم‌آبی رودخانه‌های دجله و فرات است که در این وضعیت، نقش ترکیه بسیار پر رنگ است. 
قمشی افزود: خشک شدن تالاب‌ها منجر به بالا آمدن نمک سطح زمین و از هم جدا شدن خاک‌دانه‌ها می‌شود و وزش باد نیز سبب وارد شدن این ذرات در هوا خواهد شد. این ذرات در مقیاس بزرگ جابه‌جا و در نهایت سبب ایجاد گرد و غبار می‌شوند.
وی افزود: اینکه بخواهیم کانون‌های گرد و غبار به وضعیت قدیم بازگردند، مستلزم وجود آب و تأمین حقابه محیط زیست مانند گذشته است؛ اما کانون‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند شرایط طبیعی ۳۰سال قبل را داشته باشند؛ زیرا هم به مصرف آب دامن زده شده است و هم انتقال آب را از سرشاخه‌های کارون داشته‌ایم. بنابراین یک سوم آبی که قبلاً به استان خوزستان وارد و جاری می‌شد، از بین رفته و دو سوم آبی که وارد می‌شود نیز صرف امور توسعه‌ای می‌گردد.