این بانوی ابرکوهی از سال ۹۶ به پویش «نه به پلاستیک» پیوسته و گام نخست خود را با حذف پلاستیک و ظروف یک ‌بارمصرف از زندگی برداشته است. هر مرتبه به فروشگاهی برای خرید می‌رفت، یک کیسه پارچه‌ای همراه داشت. او حتی از دستمال‌های سلولزی (دستمال‌ کاغذی) هم استفاده نمی‌کند و می‌گوید: «برگزیدن این سبک زندگی، موجب صرفه‌جویی بیشتر هم شده است.»
به گزارش ایسنا «صدیقه گلستانی» که از سال ۹۷ شیوه جدیدی از زندگی را برای حمایت از محیط‌ ‌زیست برگزیده، اظهار می‌کند: پسماند صفری شدن، یک سبک زندگی پایدار است و ما را به شیوه زندگی گذشتگان، مخصوصاً روستاییان بازمی‌گرداند که تقریباً هیچ پسماندی نداشته و دور از اسراف زندگی می‌کردند.
وی آموزش و افزایش آگاهی را یکی از راهکارهای کاهش سختی و ناملایمات اندک این نوع سبک زندگی عنوان و اضافه می‌کند: بسیاری از افراد می‌خواهند این نوع سبک زندگی را انتخاب کنند؛ اما با شنیدن این جمله که «مگر یک نفر چه قدمی می‌تواند در این باره بردارد؟» ناامید می‌شوند. در حالی‌ که هر شخص باید به سهم خود حافظ محیط ‌زیست باشد و با یک باور عمیق در این زمینه اقدام کند.
​​​​​​​
چالش‌های زودگذر
گلستانی با بیان اینکه زمین در معرض آسیب‌های بسیار جدی است، ابراز می‌کند: به‌ طور میانگین هر انسانی روزانه دو کیلوگرم زباله تولید می‌کند و متأسفانه نمی‌داند این حجم از دورریز تا چه حد می‌تواند برای زمین آسیب‌های مخرب و غیر قابل‌ جبران داشته باشد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه «نه به کیسه پلاستیکی و یک‌بارمصرف‌ها»، یک جنبش و چالش زودگذر است و بخش کوچکی از سبک زندگی پسماند صفر محسوب می‌شود، تصریح می‌کند: این سبک زندگی، یک شیوه ساده زیستی «مینیمالیسم» است و بیشتر به اسراف نکردن و مصرف‌گرا نبودن توجه دارد که در آموزه‌های دینی و اخلاقی نیز بسیار موردپسند، خاص و زیباست.
وی بزرگ‌ترین معضل تولید زباله را شیرابه‌های ناشی از آن عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: استفاده از پوست برخی میوه‌ها برای ترشی و مربا، استفاده از تفاله چای و قهوه برای گلدان و باغچه، تغذیه دام‌ها و طیور با باقی‌مانده غذاها، درست کردن کمپوست و همچنین خشک کردن زباله‌ها، ضمن کاهش حجم انبوه زباله موجب می‌شود دیگر هیچ‌گونه شیرابه‌ای از زباله‌ها تولید نشود.
وی آغاز پویش «نه به پلاستیک» را از جمعیت یاوران زمین ذکر می‌کند و یادآور می‌شود: این جمعیت در نظر داشت ابرکوه را به‌ عنوان نخستین شهر بدون پلاستیک در کشور معرفی کند. بنابراین از سال ۹۶ اقداماتی در این زمینه شکل گرفت؛ اما با آمدن کرونا این برنامه‌ها نیز کمرنگ شد.
گلستانی ادامه می‌دهد: همایش نذر طبیعت در ابرکوه که طی آن مادری به نیت فرزند مرحومش کیسه‌های پارچه‌ای را در راستای حذف کیسه‌های پلاستیکی بین دوستداران طبیعت توزیع کرد، از جمله فعالیت‌های انجام شده در راستای سبک زندگی پسماند صفر بود.
وی با تأکید بر اینکه مباحث محیط‌ زیستی ارتباط مستقیم با سلامت جسمی و روانی مردم دارد، می‌گوید: انتظار می‌رود فرمانداری، شهرداری و سایر دستگاه‌های اجرایی، دوستداران محیط‌ زیست را همراهی کنند. شهرداری با قرار دادن جایگاه‌های متعدد در بوستان‌ها و پارک‌ها برای ریختن ته سیگار می‌تواند از نابودی پوشش گیاهی و مختل کردن رشد آن‌ها جلوگیری کند و با قرار دادن کانکس‌های پسماند، تفکیک زباله را ترویج دهد.
گلستانی همچنین با تأکید دوباره بر آموزش توسط نهادهای ذی‌ربط مانند مراکز بهداشتی، اصناف، رستوران‌ها و دیگر بخش‌ها متذکر می‌شود: باید همایش‌ها و جشنواره‌های عمومی برای مدیریت پسماند برگزار شود، برای زباله‌های بیمارستانی دستگاه زباله‌سوز تهیه گردد و از کاشت گونه‌های مزاحم درختان خودداری شود.