تَن لطیف زعفران ایرانی و این همه درد!

تَن لطیف زعفران ایرانی و این همه درد!

فرزانه غلامی

 عدم بازگشت ارزهای صادراتی در چند سال اخیر که کشور با سخت‌ترین موانع برای مدیریت 
دخل و خرج روبه‌رو است، دردی بزرگ و زخمی است عمیق بر پیکره اقتصاد پرچالش ما، اما چرا وقتی درد را می دانیم به فکر درمان نیستیم؟ چرا باید افغانستان و بعد اروپا و دیگران، مزیت زعفران ما را بهتر از خودمان بفهمند؟ چرا در شرایطی که امکان صادرات آسان و بی قید و بند را نداریم، همچنان اصرار داریم بازار غیرواقعی ارز، سیاست شکست خورده رفع تعهد ارزی، مابه التفاوت بسیار جذاب نرخ سامانه نیما و بازار آزاد و عطش سودجویان، تکلیف بازار صادراتمان را به بدترین شکل ممکن روشن کند، به طوری که کاربلدهای دلسوز، عطای کار در این وادی پر خطر را به لقایش ببخشند و در عوض دندان طمع آن‌ها که فقط پول بی دردسر و ناپاک را هدف مقدس خود می دانند و همین هدف هر وسیله ای را برایشان توجیه می‌کند، تیزتر شود؟! 
مگر شما دولتمردان اقتصادی خودتان را مخالف اقتصاد تک‌محصولی  معرفی و  در کلام از ضرورت عدم وابستگی به نفت و دلارهای پر اما و اگر نفتی دفاع نمی‌کنید؟  مگر نمی‌گویید نفتمان را به سختی می خرند و بازگشت پولش «یا بخت و یا اقبالی»  است؟ پس چرا مسیر صادرات کالاهایی که سند شش‌دانگش به نام ایران است را تا این حد سنگلاخی کرده اید؟ 

برچسب ها :
ارسال دیدگاه