​​​​​​​اگرچه نمی‌توان فعلاً از بسته شدن پرونده جنگ 12روزه سخن گفت و باید در کمال هوشیاری و آماده‌باش نظامی، امنیتی و اجتماعی، هر لحظه منتظر تجاوزگری دشمن خونخوار باشیم، اما روایت آنچه در این مدت گذشت ضروری است. این روایت‌گری مبتنی بر سه مؤلفه مهم است: نخست راویان، دوم محتوای روایت و سوم سکوی روایت‌گری. به نظر می‌رسد در هر سه بخش نیازمند تجدید سازمان و ارتقای بهره‌وری از داشته‌های موجود و خلق فرصت‌های جدید هستیم.
این برهه بسیار مهم تاریخ ایران مانند دیگر برهه‌ها، سال‌ها بعد؛ که همین حالا در حال روایت شدن است. اینکه روایت ما از این نبرد مهم چه بود نیاز به این دارد که راویان جنگ 12روزه را بشناسیم و مجال روایت‌گری را برای آن‌ها فراهم کنیم. به یاد بیاوریم در روز نخست جنگ که با خبر هولناک حمله دشمن و ترور جمعی از فرماندهان نظامی و دانشمندان مواجه شدیم، نخستین پیام رهبر معظم انقلاب و سپس در میانه جنگ و جایی که ترامپ دعوت به تسلیم کرده بود، پاسخ محکم فرمانده کل قوا چگونه دل‌های مردم را در مسیر مقاومت علیه دشمن مستحکم کرد. در نهایت یک روز پس از توقف حملات نظامی، ایشان تبیینی محکم از این تقابل 12روزه ارائه کردند و ضمن پاسخ دادن به ادعاهای گزاف ترامپ در خصوص این جنگ، خطوط برتری جمهوری اسلامی ایران بر دشمن را در این جنگ ترسیم کردند. در این مدت فعالان رسانه‌ای و چهره‌های مطرح سیاسی و مسئول نیز به سهم خود در روایت چرایی و چگونگی این دفاع مقدس 12روزه گفتند و نوشتند و برخی موارد از جمله مصاحبه تلویزیونی علی لاریجانی نیز ابعاد مهمی از این برهه تاریخی را روایت کرد. باید فرصت برای عموم چهره‌های اثرگذار از رسانه‌ای‌ها و سیاسیون تا هنرمندان، نخبگان فرهنگی و نویسندگان فراهم شود تا سایر ابعاد این جنگ از جمله ابعاد فرهنگی و اجتماعی آن را بتوانند روایت کنند.
با این حال عنصر کلیدی در روایت جنگ تحمیلی 12روزه، توجه به سکوهای روایت‌گری است. به ویژه در فضای منطقه و کشورهای اسلامی فرصت بسیار خوبی برای تبیین کار بسیار مهم جمهوری اسلامی ایران در این جنگ فراهم شده است. طی 46 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تلاش فراوانی شد با بهره‌گیری از تفاوت قومی و مذهبی میان ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی به ویژه کشورهای منطقه، تصویری غلط و دشمن‌گونه از ایران برای افکار عمومی کشورهای منطقه ترسیم شود. تقابل مستقیم جمهوری اسلامی ایران با رژیم نامشروع صهیونی به عنوان بزرگ‌ترین دشمن جهان اسلام و دنیای عرب، فرصت مهمی برای بازطراحی چهره ایران به عنوان دوست و همپیمان کشورهای منطقه در تقابل با مهم‌ترین دشمن آن‌هاست. اینجاست که باید تمرکز ویژه‌ای روی تقویت سکوهای رسانه‌ای عرب‌زبان و حتی اردوزبان و انگلیسی زبان برای ارتباط با افکار عمومی کشورهای منطقه شکل گیرد. در وهله نخست، تقویت شبکه‌های برون‌مرزی سیما با تغییر رویکرد از فضای تبلیغاتی و شعارزده به فضای تعاملی با نخبگان جهان اسلام و ترویج ادبیات ضرورت مواجهه با دشمن مشترک ضروری است اما در کنار آن استفاده هر چه بیشتر از رسانه‌های پرنفوذ منطقه‌ای از جمله الجزیره و رایزنی برای حضور چهره‌های شناخته شده از کشورمان در این شبکه‌ها برای تبیین چرایی و چگونگی مواجهه جمهوری اسلامی ایران با تهاجم رژیم صهیونیستی نیز باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین باید مجال بسیار بیشتری برای فعالیت رسانه‌های منطقه در ایران فراهم شود و حتی دعوت از چهره‌های رسانه‌ای شناخته شده و ضدجنگ جهان در ایران نیز در دستور کار قرار گیرد تا از همه ظرفیت‌های لازم برای روایت حقانیت، اقتدار و در عین حال مظلومیت جمهوری اسلامی ایران در این جنگ استفاده شود.