
اعتراضهای مهاجران در آمریکا بار دیگر شکاف میان دولت فدرال و ایالات را بهنمایش گذاشت
دعوای بیپایان ترامپ و فرمانداران
رویارویی دیرپای دولت فدرال و فرمانداران ایالتهای دموکرات، بار دیگر بر سر آمریکا سایه انداخته است. روز شنبه، اعزام 2هزار نیروی گارد ملی به لسآنجلس از سوی کاخ سفید، بدون هماهنگی با فرماندار کالیفرنیا، موجی تازه از اختلافات را به راه انداخت. تصمیمی که با واکنش صریح گوین نیوسام، فرماندار دموکرات این ایالت مواجه شد و او آن را «تحریکآمیز و ناقض اصل حاکمیت ایالتی» توصیف کرد.
این بار جرقه اختلاف، اعتراضهایی بود که در پی موج جدید اخراج مهاجران بدون مدرک قانونی در لسآنجلس شکل گرفت. دولت فدرال معترضان را «شورشگران خشن» خواند و از ضرورت بازگرداندن نظم سخن گفت، اما نیوسام در یک نشست خبری اعلام کرد: «پلیس محلی در مدت ۵۵ دقیقه آرامش را بازگرداند. آنچه رخ داد، دخالتی بیمورد و یکطرفه بود».
این نخستین بار نیست که ترامپ در مواجهه با ایالتهای دموکرات، راه تقابل را برمیگزیند. در دوره نخست ریاست جمهوریاش (2021- 2017) مواردی چون فرمان ممنوعیت ورود اتباع کشورهای مسلمان، سیاست جداسازی خانوادههای مهاجر در مرز مکزیک و سرکوب اعتراضات پس از قتل جورج فلوید، همگی عرصههایی از نزاع فدرال–ایالت بودند. ترامپ بارها نیروهای فدرال را بدون هماهنگی به شهرهایی همچون پورتلند، سیاتل و شیکاگو اعزام کرد؛ اقدامی که از سوی فرمانداران به عنوان «نمایش اقتدارگرایی» محکوم شد.
در آغاز دور دوم ریاست جمهوریاش، به نظر میرسد این تنشها نه تنها کاهش نیافته بلکه شدت بیشتری یافتهاند. تنها در دو ماه اخیر، ترامپ فرمان اخراج گسترده مهاجران غیرقانونی را صادر و در اقدامی جنجالی، پیشنهاد لغو تابعیت تولد در خاک آمریکا را دوباره مطرح کرده است؛ اقدامی که فرمانداران نیویورک و ایلینوی به شدت با آن مخالفت کردهاند.
تنشها تنها به حوزه مهاجرت محدود نیست. در فوریه گذشته، ترامپ در اجلاس فرمانداران در واشنگتن دیسی با فرماندار مین به دلیل امتناع از اجرای فرمان منع حضور مردان در ورزشهای زنان، درگیری لفظی شدیدی پیدا کرد. وزیر دفاع ترامپ نیز به طور علنی از آمادهباش تفنگداران دریایی در پایگاههایی مانند کمپ پندلتون خبر داده است؛ هشداری غیرمستقیم به ایالتهایی که مقاومت بیشتری در برابر سیاستهای فدرال نشان میدهند.
ریشه این تقابلها را باید در تفاوتهای عمیق ایدئولوژیک دانست؛ دموکراتها مدافع خودمختاری ایالتیاند و تمرکززدایی را گره خورده با دموکراسی میدانند، در حالی که ترامپ رویکردی تمرکزگرا دارد و اقتدار فدرال را ابزار حفظ «نظم و امنیت ملی» میداند. این تفاوت دیدگاه، ایالات متحده را بار دیگر در مسیر جدالی قرار داده که میتواند فدرالیسم آمریکایی را با چالشهایی جدی مواجه کند.
تحلیلگران هشدار میدهند اگر این شکافها ادامه یابد، نه فقط انسجام داخلی، بلکه کارآمدی سیاسی ایالات متحده نیز در برابر بحرانهای داخلی و بینالمللی تضعیف خواهد شد. با وجود این به نظر میرسد ترامپ عزم خود را برای «تسویه حساب» با ایالتهای نافرمان جزم کرده است. شاید این جدال، تنها در انتخابات آینده پاسخ نهایی خود را بیابد.
خبرنگار: فاطمینژاد
برچسب ها :
ارسال دیدگاه
تیتر خبرها
-
اهمیت معرفی مفاخر دینی در ارتقای هویت فرهنگی و اجتماعی
-
نبشقبر اتهامهای 22ساله به ایران!
-
دعوای بیپایان ترامپ و فرمانداران
-
فوتبال را با دروغ میچرخانند؟
-
جولان بحران در نبض آب مشهد
-
صراحتِ عدالت
-
اقتصاد بدون قید تحریم؛ نگاه تازه وزیر پیشنهادی به رشد درونزا
-
غدیر؛ شاخصی برای هدایت
-
رویدادهای شعری باید برای شاعران جوان الگوپروری کنند
-
20 خرداد