​​​​​​​گمانه‌زنی‌ها در خصوص احتمال تغییر نام خلیج فارس از سوی ترامپ در سفر آتی وی به عربستان سعودی، واکنش‌های گسترده، کامل و شاملی را از سوی تمام اقشار ایرانیان چه در درون و چه در برون از کشور برانگیخته و به نمادی از اتحاد و یکدلی مردم کشورمان بدل شده است.
اما چرا این اتفاق رخ داد؟
1.خلیج فارس مظهر تاریخ و هویت ملی ایرانیان است؛ ایران نه یک ملت تازه ایجاد شده و متأخر بوده بلکه پیشینه تاریخی همبستگی و اتحاد آن که در قالب پادشاهی‌های باستان جلوه‌گر شده، به چند هزار سال می‌رسد.
این در حالی است که آمریکا ۳۰۰ تا ۴۰۰ سال سابقه بیشتر ندارد و صاحبان اصلی آن هم سرخپوستان بوده‌اند.
در نتیجه ایرانیان به سابقه تاریخی، اصالت و هویت خویش می‌بالند و این عناصر را برای حفظ بقای ملت خویش لازم و ضروری می‌دانند؛ در نتیجه اقدام احتمالی ترامپ نوعی تهاجم و تجاوز به غرور ملی و هویت تاریخی ایرانیان قلمداد می‌شود.
2. خلیج فارس در طول تاریخ دروازه انتقال فرهنگ و تمدن به داخل و خارج از ایران بوده و آن‌ها این آبراه را در حافظه تاریخی و اسناد متعلق به خود می‌دانند؛ حال اگر فردی بخواهد این تاریخ و هویت را منکر شود، قطعاً تاریخ و هویت ملی ایران را منکر شده است.
3.  منافع ملی ایران صرفاً عناصر مادی را شامل نمی‌شود بلکه هویت ملی و تاریخی نیز قوام‌بخش اتحاد ملی یک کشور می‌شود؛ وقتی از نام خلیج فارس صحبت می‌شود، یعنی این خلیج متعلق به یک ملت است و در طول تاریخ نیز قدرت‌های بزرگ طی قراردادهایی حاکمیت ایران را بر این شاخاب به رسمیت شناخته و آن را تصریح کرده‌اند.
حال تغییر نام این آبراه، مقدمه تحدید منافع ملت ایران در این دریا تلقی می‌شود و همین امر یکی از مهم‌ترین دلایل حساسیت ایرانیان است.
4. هویت ملی ایرانی که با مؤلفه‌هایی همچون زبان، فرهنگ، تاریخ و سرگذشت مشترک، قوام و صلابت یافته سبب فخر و غرور ملی مردمان آن است که توانسته این ملت را در شرایط سخت یکپارچه و همبسته نگه دارد. در نتیجه ایرانیان خوب می‌دانند حساسیتشان روی عناصر هویت ملی، بقا و استمرارشان را در آینده تضمین می‌کند.
در نتیجه هر گونه اقدام خصمانه‌ای که هویت ملی آن‌ها و تاریخشان را خدشه‌دار کند، موجب واکنش همگانی آنان شده و اتحادشان را با وجود اختلافات متعدد بیش از پیش مستحکم‌تر می‌کند.