نیمه شب به معنی نابودی نسل بشر است. یعنی در زمانی که هنوز وضعیت آلاینده‌ها و فعالیت‌های صنعتی، جنگ‌ها، فناوری هسته‌ای و... مثل حالا نبود دانشمندان با ساعتی نمادین به رهبران و سیاستمداران جهان هشدار دادند بشر «هفت دقیقه» تا فاجعه بزرگ فاصله دارد. چند سالی است که در جهان، نشانه‌های بحران یکی پس از دیگری سر بر می‌آورند و زمزمه‌های هشدارآمیز درباره نزدیکی به فاجعه‌ای بزرگ، بار دیگر پررنگ شده است. کار هم از چند دقیقه گذشته و هشدارهای سالانه ساعت رستاخیر، از ثانیه حرف می‌زند! دو روز پیش «دیمیتری مدودف» معاون شورای امنیت روسیه، با توصیفی بی‌سابقه از شرایط جهانی، نسبت به خطرات یک رویارویی هسته‌ای هشدار داد و از انباشت تهدیدها در نقطه‌ای حساس سخن گفت. آن طرف هم  خیلی ناگهانی، تنش‌ها میان دو قدرت اتمی هند و پاکستان پس از حمله خونین در کشمیر بالا گرفت و دلهره‌ها و نگرانی‌ها را بیشتر کرد.
تصمیم گیری در مورد ساعت آخرالزمان و اینکه چه مقدار و چه سطحی از هشدار را اعلام کند کاری بسیار مهم است و مسیر و روش خاص خودش را دارد. اعضای بولتن دانشمندان اتمی با مشورت گروه‌های مختلفی از دانشمندان در حوزه‌های مختلف شامل ۱۵ برنده جایزه نوبل، در مورد زمان‌بندی عقربه‌های این ساعت به شور می‌نشینند. تحلیل این دانشمندان از تحولات و رخدادهای مخرب است که احتمالات مرتبط با وقوع یک فاجعه جهانی را وزن می‌دهد.
مثلاً سال1953 به دلیل نخستین بمب هیدروژنی که توسط آمریکا ساخته شد، دانشمندان تصمیم گرفتند با پنج دقیقه تغییر، عقربه‌های ساعت را دو دقیقه مانده به نیمه شب تنظیم کنند که نزدیک‌ترین زمان به پایان دنیا یا آخرالزمان بود.
10 سال بعد گویا تهدیدها فروکش کرده بود و دانشمندان 12دقیقه به نیمه شب را اعلام کردند. در دهه‌های 70 و 80 میلادی ساعت بین 9 و 3 دقیقه متغیر بود. اوایل دهه90 سال‌های آرامش بیشتر بود و عقربه‌ها تا 17دقیقه هم عقب‌نشینی کردند؛ اما با مطرح شدن بحث زرادخانه‌های اتمی و بعدها هم رخ دادن تغییرات اقلیمی هشدارها به سمت دقایق کمتر متمایل شدند و در سال2022 به کمتر از دو دقیقه یعنی 100 ثانیه رسیدند. سال گذشته هم که پیش‌تر در همین صفحه گفتیم؛ چه عواملی موجب جلوکشیده شدن ساعت رستاخیز تا90 ثانیه شد.
در آغاز سال۲۰۲۵ عقربه‌های ساعت رستاخیز بار دیگر جلو کشیده شد و به ۸۹ ثانیه مانده به نیمه شب رسید که نزدیک‌ترین زمان به فاجعه در طول تاریخ این ساعت محسوب می‌شود. دلایل این تصمیم شامل تشدید خطرات ناشی از تداوم جنگ‌های اوکراین و خاورمیانه، فروپاشی بیشتر رژیم‌های کنترل تسلیحات، اوج گرفتن نشانه‌های بحران اقلیمی، افزایش تهدیدهای زیستی با ظهور ویروس‌های جدید و خطرات بالقوه سلاح‌های بیولوژیک و نیز گسترش استفاده نظامی از فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی بود. در این سال، سرعت گسترش اطلاعات نادرست نیز با کمک فناوری‌های پیشرفته افزایش یافت و به عنوان یک تهدید مضاعف در تحریف واقعیات و دشوارسازی مقابله با بحران‌ها شناخته شد. مجموع این تحولات نشان داد جهان به شکلی بی‌سابقه به آستانه یک فروپاشی جهانی نزدیک شده است.