بخش بزرگی از زندگی او با نام حضرت رضا(ع) گره خورده است؛ او پس از مدد گرفتن از مولاعلی(ع)، ادب محضر سلطان خراسان را رسم خودش می‌داند. عباس جلیلیان با همین نگاه و عقیده، سال‌هاست میان گود می‌ایستد و ورزش می‌کند. روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای بهانه‌ای است برای مرور زندگی این پهلوان که در سطور بعدی آمده است. 

قدم جای پای پدر 
6-5سالگی، نخستین قدم‌هایش را همراه پدر به زورخانه گذاشت و همان جلسه دوم‌سوم کافی بود که علاقه‌اش به چرخ زدن در گود زورخانه را پیدا کند. این ورزش، از تحرکاتش گرفته تا روحیه و آیینش، ویژگی‌هایی در خود داشت تا عباس‌آقا جذبش شود و این مسیر را تا همین الان دنبال کند. در دوره نوجوانی هم موفق شد چند دوره در رده‌های پایه کشور قهرمان شود. 
او اکنون داور ملی و بین‌المللی است، به واسطه سابقه تمرین‌هایش مرشد زورخانه بوده و علاوه بر این، مسئول گود خدام حضرت رضا(ع) در زورخانه آستان قدس رضوی نیز است. عباس جلیلیان می‌گوید: ورزش زورخانه‌ای همه ویژگی‌ها برای پرورش یک انسان کامل را دارد، نمی‌گویم بقیه ورزش‌ها خوب نیستند یا ضعف دارند، می‌گویم ورزش زورخانه‌ای کامل‌ترین آن‌هاست. 
زورخانه‌ای در بالاخیابان، اولین فضایی بود که پای عباس‌آقا را به گود باز کرد، اما در ادامه، در گود خانوادگی‌شان در 3‌کیلومتری جاده کلات رشد کرد. او می‌گوید: پدرم سال 1365 زورخانه‌ای در جاده کلات به اسم پسرعموی شهیدم محسن ساخت، برای اینکه یک مرشد آنجا باشد من را فرستاد دوره‌های مرشدی؛ این‌طوری علاوه بر حرکات باستانی، مرشدی را هم یاد گرفتم. 

هشت ضلعی گود و هشت ویژگی اخلاقی 
اندوخته عباس جلیلیان از ورزش زورخانه‌ای به او تجربیاتی داده که دوست دارد افراد زیادی آن را تجربه کنند. این پهلوان می‌گوید: درخواستم از نوجوانان و جوانان، حتی کودکان این است که در نزدیک‌ترین زورخانه به خانه‌شان حاضر شده و در این رشته مشغول شوند. به نظرم ورزش باستانی می‌تواند به رشد هر انسانی در جامعه کمک کند. علاوه بر این، همه باید پای کار باشند تا این ورزش ملی در جامعه زنده بماند. 
او درباره آیین خاص این ورزش می‌گوید: ورزشکاران باستانی با رخصت از مرشد که در سر دم می‌نشیند وارد گود می‌شوند، برای ورزشکاران پیشکسوت هم زنگ خاص زده می‌شود که رسم و رسوم خودش را دارد.
به گفته عباس جلیلیان، هشت‌ضلعی گود زورخانه برگرفته از امام هشتم شیعیان است که هر ضلعش نماد یک ویژگی اخلاقی برای ورزشکاران است. جوانمردی، فتوت، میهن‌دوستی، سخاوت، وفاداری، احترام به بزرگ‌تر، تواضع و اخلاق حسنه، هشت ویژگی‌ای هستند که باید ورزشکار به آن‌ها واقف باشد و بعد بیاید داخل گود. 
به گفته عباس‌آقا، گذشت در میان این ویژگی‌ها برای او اولویت دارد و معتقد است اگر به این حسن اخلاقی مسلط شوی، می‌توانی تمام صفات دیگر را بدست‌آوری. 

روحیه برای خدمت پس از ورزش
از سقف زیبا تا دیوارهای گچ‌بری شده و کفپوش چوبی گود، فضای زورخانه آستان قدس رضوی را متفاوت از فضاهای مشابه می‌کند، پایگاه ورزشی‌ای که سنگ بنای آن در دوره تولیت مرحوم آیت‌الله واعظ طبسی گذاشته شد. پهلوان عباس می‌گوید: خدا حاج‌آقا را رحمت کند، به ورزش اهمیت می‌دادند و قدمی برداشتند که ورزش ملی و مذهبی ما زنده بماند. 
او از اثرگذاری ورزش زورخانه بر خادمان بارگاه منور رضوی می‌گوید: همه بدن‌ها نیاز به ورزش دارند، حالا اگر ورزش زورخانه‌ای باشد که چه بهتر، چون به تقویت قوای جسم و روح کمک می‌کند. 
خادم کشیک هفتم خدام حرم مطهر رضوی ادامه می‌دهد: خادمان حرم مطهر حضرت رضا(ع) باید با بهترین روحیه و تمام توان در خدمت زائران باشند، این ورزش به ما کمک می‌کند این نیاز را تأمین و این‌گونه شرایط بهتری را برای زیارت زائران فراهم کنیم. 

شروع ورزش با صلوات خاصه امام رضا(ع) 
زورخانه آستان قدس باشد و وسط گود هم خادمان حضرت چرخ بزنند، این‌طوری می‌شود که فضای زورخانه حال و هوایی امام رضایی به خود می‌گیرد. این تفاوت اساسی ورزش خدام باستانی‌کار با سایر گودهای شهر و کشور است. پهلوان عباس جلیلیان می‌گوید: معرفت امام رضایی در دل خادمان ورزشکار بارگاه منور رضوی نشسته است. به همین خاطر، ما در ورزشمان آیینی را رعایت می‌کنیم که در سایر گودها مرسوم نیست. 
عباس‌آقا تعریف می‌کند: در ورود به گود، خادمان که لباس زورخانه به تن دارند، رو به حرم منور حضرت(ع) می‌ایستند و صلوات خاصه را می‌خوانند، در پایان سلام می‌دهند و ورزش را با آیین خاص خودش شروع می‌کنند. 
حال و هوای امام رضایی در کلام مرشد هم رنگ و بو پیدا می‌کند و وقتی گود با حضور خادمان پر می‌شود، علاوه بر مدح پهلوانی‌های امام علی(ع)، اشعاری را در وصف حضرت رضا(ع) بر زبان جاری می‌کند. 

معرفت در زورخانه، خدمت در حرم مطهر
قریب به 40 سال است که عباس جلیلیان در گود باستانی میل می‌چرخاند، کباده می‌کشد و پهلوانی می‌کند، ورزشی که ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری خاصی به او داده است، همان‌طور که خدمت 20ساله در بارگاه منور رضوی به او حال و هوای خاصی داده است. 
عباس جلیلیان تعریف می‌کند: وقتی لباس خادمان را می‌دیدم، دوست داشتم روزی من هم این لباس را بپوشم و به زائران حضرت(ع) خدمت کنم. در اوایل دهه80 فرصت شد برای این کار اقدام کنم و نامه‌ای به تولیت معزز نوشتم و درنهایت سال 1383 در لیست خادمان افتخاری قرار گرفتم. شکر خدا که این فرصت نصیبم شد. 
خدمت و ورزش زیر بیرق امام رضا(ع) به او انرژی و حال خوبی داده است، به شکلی که در این ورزش و خدمت به زائران قرابت معنایی و رفتاری می‌بیند؛ او می‌گوید: ورزش زورخانه‌ای به آدم ادب، معرفت و مرام می‌آموزد و خدمت در بارگاه رضوی حس خوب ولایتمداری به ما می‌دهد. 

خبرنگار: زهرا زنگنه