مدتی است یک جمله تکراری با رنگ و بوی گلایه و کنایه، نقل محافل ورزشی خراسان رضوی شده: حال ورزش در این استان پرآوازه، خوب نیست! واقعیت آن است که وضعیت ورزش در دیار نام‌آوران، نه‌تنها خوب نیست، بلکه تأسفبار هم هست. اتفاق‌های ریز و درشتی که هر روز به حواشی آن اضافه می‌شود، این وضعیت را پیچیده‌تر کرده است.یکی از جدیدترین پرده‌های این نمایش پرحاشیه، ماجرای انتخاب مدیرکل ورزش و جوانان استان است؛ نمایشی با چند بازیگر، چند روایت و یک سناریو پر از تناقض.در نخستین صحنه، گویا ۴۵ نفر رزومه خود را برای نشستن بر صندلی مدیرکلی به وزارت ورزش ارسال می‌کنند؛ افراد مختلفی که هر یک ادعای خدمت صادقانه دارند. پس از بررسی‌ها، دو نفر به‌عنوان گزینه‌های نهایی انتخاب می‌شوند. طبق عرف، استاندار یکی از این دو نفر را به‌صورت کتبی به وزیر ورزش معرفی می‌کند، اما وزیر نظر دیگری دارد!در همین میان، پای جریان سومی هم به میان می‌آید؛ این‌بار با هدایت برخی نمایندگان مشهد. حاصل کار، بلاتکلیفی و سردرگمی‌ای است که بیش از آنکه شبیه یک روند اداری باشد، شبیه یک تئاتر تلخ است.نکته دردناک ماجرا اینجاست که این بلاتکلیفی در رأس هرم مدیریتی ورزش استان، نه از سر ناتوانی، بلکه حاصل کشمکش‌ها و دعواهای سیاسی پشت پرده است؛ دعواهایی که دود آن مستقیم به چشم جامعه بی‌پناه و علاقه‌مند به ورزش می‌رود. ورزش‌دوستانی که نه سهمی در این تصمیمات دارند و نه صدایی در این بازی‌های پشت صحنه.
اوج ماجرا، جلسه‌ای است با حضور جمعی از پیشکسوتان و چهره‌های تأثیرگذار ورزش استان. در این جلسه، در غیاب یکی از نامزدها، حرف‌هایی مطرح می‌شود که نه‌تنها سطح رقابت را زیر سؤال می‌برد، بلکه دل بسیاری از دلسوزان ورزش را هم به درد می‌آورد.جامعه ورزش خراسان رضوی اگر چیزی برای عرضه دارد، همان رقابت سالم ورزشی است؛ با تمام قواعد اخلاقی، معرفتی و مرامی که سال‌ها آن را معنا کرده است. اما این روزها، شاهد یک بازی غیراخلاقی و کودکانه هستیم؛ بازی‌ای که در شأن ورزش و ورزشکاران این خطه نیست.از مسئولان انتظار می‌رود به‌جای تماشای این صحنه‌های تلخ، جدی و مسئولانه وارد میدان شوند. اگر هم به هر دلیل امکان ورود ندارند، دست‌کم اجازه دهند پیشکسوتان و بزرگان ورزش استان، خود آستین بالا بزنند و پیکر رنجور ورزش خراسان رضوی را از این سردرگمی و رنج نجات دهند.