از برخی روایات و آیات قرآن کریم این‌چنین برمی‌آید که برخی در همه شئون زندگی موفق‌ می‌شوند؛ یعنی به هر راهی که وارد شوند، به آن‌ها خیر می‌رسد و راه به روی آن‌ها باز است؛ اما بعضی‌ها طوری‌ هستند ـ مثل گِره‌های کور ـ که به هر سَمتی که بخواهند حرکت کنند راه بسته است. افرادی که در جامعه زندگی می‌کنند، این دو حال را در خودشان مشاهده می‌کنند.خدای سبحان فرمود: کسی که باتقوا باشد هرگز در زندگی نمی‌ماند و یک زندگی آبرومند تا آخر عمر دارد. این جمله نورانی دو پیام به همراه دارد؛ یکی اینکه مردان باتقوا هرگز گرفتار گِره کور در زندگی خود نمی‌شوند که نتوانند خروجی را تشخیص دهند و راه به روی آن‌ها باز است و دوم اینکه گرچه کسب‌وکار دارند، ولی خداوند از آن راهی هم که آن‌ها امید ندارند به آن‌ها روزی می‌دهد. ریشه همه مشکلات عدم ارتباط با خداوند است. طبق بیان قرآن، کسی که با خدا رابطه ندارد، گاهی کارش به صورت یک گِره کور درمی‌آید؛ به هر کاری دست می‌زند موفق نمی‌شود و در آن کار می‌ماند و راه خروج از مشکل پیش آمده را هم نمی‌یابد؛ می‌بینید بعضی‌ها همین گِره را در زندگی دارند و می‌گویند ما دست به هر کاری می‌زنیم مشکل ما حل نمی‌شود، برای اینکه این افراد نام خدا و یاد خدا را کنار گذاشته‌اند.