اگر دعای ما آن‌گونه که می‌خواهیم مستجاب نمی‌شود، شاید ما قابلیتش را نداریم یا اینکه ما تلاش نکردیم یا اینکه خدای نکرده موانعی وجود دارد. از جمله این موانع لقمه حرام، ظلم و گناه است. این سه مانع کم‌وبیش در زندگی‌های امروز وجود دارد و به این دلیل است که شاید بعضی دعاهای ما مستجاب نمی‌شود.
در ادب دعا و مناجات هم وجود نازنین معصومین(ع) نکات قشنگی را به ما توصیه کرده‌اند. ما باید در دعا و مناجات خود حتماً ادب را رعایت کنیم. ادب دعا دو مقدمه اساسی دارد.
رکن اولش حسن ظن به خداست. تعابیری در سوءظن به خدا در جامعه امروز وجود دارد، مثل اینکه به دیدن مریض می‌رویم و می‌گوییم خدا بد ندهد. خدا که به کسی بد نمی‌دهد.
دومین ادب دعا اینکه من مطابق دعا تلاش کرده باشم. تلاش متناسب هر دعایی چیست؟ مثلاً اگر کسی دعا می‌کند نماز صبح خواب نماند باید تلاش ویژه کند. کم بگذاریم کم هم دریافت می‌کنیم.
یکی از نکاتی که در ادب دعا سفارش شده این است که دعا با تضرع باشد. یعنی ما طلبکار خدا نیستیم. ابتدای دعا یک حمد و ثنا بخوانیم و استغفار کنیم. اول و آخر دعا همیشه صلوات بفرستیم. آخرین نکته اینکه وقتی دعا می‌کنیم، بگوییم خدایا من که نمی‌دانم چه چیزی برای من خوب است، هرچه تو صلاح می‌دانی به من عنایت کن.