تنها افتخارم خدمت به مردم است

درس‌هایی از راز محبوبیت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی(4)

تنها افتخارم خدمت به مردم است

در آستانه پنجمین سالگرد شهادت سردار دل‌ها، راز محبوبیت و ویژگی‌های برجسته شخصیتی ایشان مورد بررسی قرار می‌گیرد.


حجت‌الاسلام عیسی عیسی‌زاده، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در سلسله یادداشت‌هایی به تحلیل راز محبوبیت این سردار بزرگ پرداخته‌ و در این مقاله ویژگی‌ها و تأثیرات این محبوبیت بر جامعه مورد بررسی قرار می‌گیرد.

نشانه‌های اخلاص و فروتنی
تواضع و فروتنی در مقابل بندگان خدا و مردم و پرهیز از هر گونه غرور و تکبر از نشانه‌های انسان‌های مخلص است (فرقان:63) به خصوص اگر کسی دارای مقام و مسئولیتی باشد زیرا مقام چیزی است که غرورآور است اما افراد مسئول مخلص تلاش می‌کنند از هر چیزی که سبب ایجاد غرور در آن‌ها می‌شود پرهیز کنند و در برخورد با مردم فروتنی را فراموش نکنند، همان گونه که این ویژگی در سراسر زندگی سردار سلیمانی نمایان بود، به عنوان نمونه یکی از دوستان سردار نقل می‌کند: در جریان سیل خوزستان در سال 1388 با سردار برای کمک به مردم منطقه خوزستان عازم شهر دزفول شدیم، در مسیر رفتن به خانه‌ای نیمه‌خراب برخوردیم، دیدیم پیرمردی که تا زانو در گل فرو رفته بود عکس امام(ره) را در دست داشت، سردار تا صحنه را دید گفت: «خودرو را نگه دار». همراه سردار از خودرو پیاده شدیم و به سمت پیرمرد رفتیم. نمی‌دانم پیرمرد سردار را شناخت یا نه، اما سردار تا نزدیک او شد دستان پیرمرد را بوسید و از او خواهش کرد خانه را ترک کند. خلاصه پس از اصرار زیاد سردار، پیرمرد قبول کرد که خانه را ترک کند و همراه ما بیاید، وقتی رسیدیم به فرمانداری، سردار پیرمرد را به فرماندار نشان داد و گفت: «ایشان خانه و کاشانه‌اش را در سیل از دست داده، اگر می‌توانید خانه‌ای با وسایل برایش فراهم کنید، من تمام مبلغش را پرداخت می‌کنم». پیرمرد که از خوشحالی مانده بود چه کار کند می‌خواست پای سردار را ببوسد اما سردار مانع شد. او همیشه به ما می‌گفت: «با مردم کرامت انسانی را حفظ کنید». (گروه فرهنگی شهید ابراهیم‌ هادی، 1399: ص98 و 97) این رفتار و توصیه سردار برگرفته از کلام امیرمؤمنان علی(ع) خطاب به مالک اشتر است که فرمود: «گروه پایین جامعه؛ نیازمندان و مسکینان هستند و سزاوار است حاکم آنان را به بخشش خود بنوازد و یاریشان کند، در نزد خداوند برای هر یک از این گروه گشایشی است و هر یک را بر حاکم حقی است، آن قدر که حال او نیکو دارد و کارش را به صلاح آورد و حاکم از عهده آنچه خدا بر او مقرر داشته برنیاید مگر به کوشش و یاری خواستن از خدا و ملزم ساختن خویش به اجرای حق و شکیبایی ورزیدن در کارها، خواه بر او دشوار آید یا آسان نماید. (نهج البلاغه، نامه 53)

نشانه‌های اخلاص، خدمت به جانباز
از نشانه‌های انسان‌های مخلص رسیدگی و کمک بدون توقع به افرادی است که بخشی از سلامتی خود را در راه حفظ دین و کشور فدا کردند (آل عمران: 172) از همین رو جانباز شهید ناصر توبه‌ای‌ها که از نخاع کمر فلج شده بود و قادر به هیچ کاری نبود نقل می‌کند در اوایل فروردین یک سال حاج‌قاسم به ملاقاتم آمد و من را در آغوش گرفت و چند بوسه من را میهمان کرد، با آن همه مشغله بالای سرم نشست و چند ساعت با هم گپ و گفت‌وگو داشتیم. بعد رو کرد به همسرم و گفت: «من تصمیم گرفته‌ام اول هر سال خدمت این جانباز عزیز برسم و به او خدمت کنم». همسرم امتناع کرد ولی وقتی اصرار سردار را دید قبول کرد. الان 25سال از آن ماجرا می‌گذرد کار او اول سال این است به کرمان می‌آید و سری به پدر و مادرش می‌زند و بعد دو تا سه روز پرستار شخصی من می‌شود، غذا درست می‌کند، من را حمام می‌برد و... من خوشحال هستم که سردار کنارم هست و از طرفی ناراحتم که مزاحمت برایش ایجاد کرده‌ام. خدا خیرش بدهد. (گروه فرهنگی شهید ابراهیم‌ هادی،1399: ص32 و 33)

نشانه‌های اخلاص، پرهیز از ستایش مردم
از دیگر نشانه‌های مردان مخلص، پرهیز از ستایش، تعریف و تمجید مردم از او است. امیرمؤمنان علی(ع) در توصیف آنان فرموده است: «هر گاه یکى از آن‌ها را مدح و ستایش کنند از آنچه درباره او گفته شده به هراس مى‌افتد و مى‌گوید: من از دیگران به خود آگاه‌ترم و پروردگارم به اعمال من از من آگاه‌تر است. بارالها! من را به سبب نیکى‌هایى که به من نسبت مى‌دهند مؤاخذه مفرما! و من را برتر از آنچه آن‌ها گمان مى‌کنند قرار ده و گناهانى را که من دارم و نمى‌دانند ببخش». (نهج‌البلاغه، خطبه 98) و در سخنی دیگر در این باره خطاب به مالک اشتر فرموده است: «و آنان (اطرافیان) را آنچنان تعلیم ده که تو را زیاد تعریف نکنند و بیهوده به کاری که انجام ندادی تو را شاد ننمایند که تمجید فراوان ایجاد غرور و سستی می‌کند». (نهج‌البلاغه، نامه 53)
یکی از رزمندگان اهل قلم درباره وجود این ویژگی در سردار سلیمانی گفته است: «یکی از آرزوهای من نوشتن کتابی بود درباره خاطرات و خدمات سردار سلیمانی اما او به هیچ وجه راضی به این کار نبود بلکه مخالفت می‌کرد. تا اینکه درخواستم را روزی در قالب نامه‌ای برایش ارسال کردم و ایشان در جواب نوشت: «برادر آسودی ان‌شاءالله خدا همه ما را عاقبت به خیر کند از عنایات جنابعالی تشکر می‌کنم، تا زنده‌ام نمی‌خواهم چیزی در مورد خودم نوشته یا به تصویر کشیده شود. ما انسانیم و همه در معرض نفسانیت‌های گوناگون و خطرناک. دعا کنید شهید شوم آن وقت هر چه دوست داشتید بنویسید. انسان اگر متکی به خداوند باشد و به او و نصرتش مطمئن گردد، در چشم دشمن بزرگ جلوه می‌کند. همین که لیاقت سربازی ولایت را دارم از خدا سپاسگزارم. امضا سلیمانی» (گروه فرهنگی شهید ابراهیم‌ هادی، 1399: ص 84 و 85) این ویژگی سردار برگرفته از کلام امیرمؤمنان علی(ع) است که خطاب به مالک اشتر فرمود: «از خودپسندی و تکیه بر آنچه تو را آلوده به خودپسندی کند و از علاقه به ستایش و تعریف مردم برحذر باش، زیرا این حالات از مطمئن‌ترین فرصت‌های شیطان در نظر او است تا نیکی نیکوکاران را نابود کند». (نهج‌البلاغه، نامه 53)
رهبر معظم انقلاب درباره این ویژگی شهید سلیمانی فرمودند: «شهید سلیمانی اهل معنویت و اخلاص و آخرت‌جویی بود و اهل تظاهر نبود». (بیانات، 26/9/99). در همین باره نقل شده است در یک برنامه رادیویی رسانه ملی که قرار بود از سردار مصاحبه‌ای پخش شود، مجری پیش از مصاحبه از خدمات سردار تعریف و تمجید کرد، پس از مصاحبه سردار هم در حال تمجید از سردار بود که ایشان با تندی صحبت‌های مجری را قطع کرد و گفت: «بگذارید یک نکته را خدمتتان عرض کنم، باید این تعارفات را کنار بگذاریم، من فقط سرباز ولایت هستم و تنها افتخارم خدمت به مردم است». آری سردار هم واقعاً سرباز ولایت بود و همین جمله را برای سنگ قبرش انتخاب کرد.

برچسب ها :
ارسال دیدگاه