روایات و آیات متعددی است که سفارش می‏كند در حق دیگران دعا کنید؛ در یک روایت از امام صادق(ع) نقل شده است: «دعا برای غیر» روزی را زیاد می‏کند و در جلب روزی و بدست آوردن آن تسریع می‏كند. از طرف دیگر دعا برای غیر، از تو دفع بلا هم می‏کند.
تو برای یک برادر مؤمن دعا می‏كنی و اثر این دعا در مورد او زود حاصل می‏شود. اما از طرفی این دعا روی خود تو هم اثر دارد و آن این است كه برای تو که داعی هستی، نه «مَدعُوٌّله» كه برای او دعا کرده‌ای، جلب روزی و دفع بلا می‏كند. ممکن است تو برای شفای کسی از بستگان، رفقا یا هر کسی از مؤمنان پشت سرش دعا کنی كه خدایا، او را شفا بده؛ همین دعا اثر دارد. اثرش این است که روزی تو زیاد ‏شده و از تو دفع بلا می‏شود. تو برای او دعا کرده‏ای كه خدا او را شفا دهد، اما اثر این دعا این است که روزی‏ات با سرعت به دست تو خواهد رسید و اگر در سلسله علل بنا بر این است كه بلایی به تو برسد، خدا راهش را عوض می‏كند و از تو دور می‏شود. پس دعا برای غیر روی «داعی» تأثیر می‏گذارد و اینكه به دعا کردن برای غیر سفارش شده است.