میهمانی که عطر شلمچه را سوغاتی آورده بود 

تشییع پیکر مطهر شهید گمنام در مؤسسه فرهنگی قدس

میهمانی که عطر شلمچه را سوغاتی آورده بود 

دیروز میهمان داشتیم؛ میهمانی که سال‌هاست پدر و مادرش را چشم‌انتظار گذاشته و حالا پس از سال‌ها انتظار، بدون کوچک‌ترین نشانی، همچون مادر سادات، «گمنام» به مشهد امام مهربانی‌ها رسیده و پس از لحظاتی چشم‌انتظاری بر دوش کارکنان مؤسسه فرهنگی قدس با ذکر یا زهرا(س) و یا حسین(ع) به نمازخانه مؤسسه رسید.


با ورود پیکر شهید گمنام به نمازخانه، عطر خاک و حسینیه شلمچه را می‌شد با تمام وجود حس کرد. مداح اهل بیت(ع) روضه فاطمیه خواند و من در ذهنم خاطرات شهدای شلمچه را مرور می‌کردم؛ همان‌جا که گفته بودند بیشتر شهدا تیر به پهلوهایشان خورده بود. شاید هیچ‌گاه نتوان فاطمیه را از شلمچه جدا دانست و هر سال به‌ طرز غریبی با وجود گردش ایام به تقارن زمانی می‌خوردند.
روضه به اوجش رسید و اشک‌هایی در رثای غربت و فقدان بهترین بانوی دو جهان برگونه‌ها جاری شد. در ادامه، مردان گرداگرد پیکر مطهر شهید گمنام به سینه‌زنی پرداختند و تابوت این شهید را گلباران کردند.
نوبت به خواهران رسید تا به‌جای خواهر شهید، برایش رسم خواهری به جا بیاورند. اشک‌های بی‌صدا و بی‌بهانه خانم‌ها بر پیکر شهید گمنام مرا به روز دهم می‌برد؛ آنجا که شاعر می‌گوید: «روضه نمی‌خواهد سری که تن ندارد/ قربان آن آقا که انگشتر ندارد».
وقت کم بود و حرف بسیار و تازه داشت دل‌ها مجال پرواز پیدا می‌کرد که دفتر این دیدار کوتاه نیز بسته و پیکر شهید راهی معراج شهدا شد تا در روز شهادت صدیقه شهیده(س) بر دستان مردم شهیدپرور مشهد تشییع شود و به پابوسی حضرت شمس‌الشموس(ع) برسد. 

خبرنگار: خسروی

برچسب ها :
ارسال دیدگاه