چهارده معصوم کسانی هستند که خودشان مستقیماً از جانب خدا پاک و تطهیر شدند از هر نقص و آلودگی و بعد دیگران به واسطه آن‌ها تطهیر می‌شوند، امکان ندارد جایی طهارت و نورانیتی غیر از محمد(ص) و آل محمد(ع) باشد. امام باقر(ع) در اصول کافی در بابی می‌فرمایند: به خدا قسم اهل بیت‌اند نور آسمان و زمین و باقی تاریکی و آلودگی است و نور فقط همین است. اگر ما بتوانیم مقام و نورانیت صلوات را داشته باشیم، دست ولای اهل بیت(ع) نیز آن طهارت و نورانیت را در ما به تناسب بهره‌گیریمان از مقام صلوات و تسلیم افاضه می‌کنند. موجود پایین‌تر وقتی خودش را به موجود بالاتر می‌سپارد، کمالات موجود بالاتر به موجود پایین‌تر سرایت می‌کند؛ اگر جسم خودش را بسپارد به یک روح مؤمن، نورانیت آن روح مؤمن به جسم سرایت می‌کند و آن چهره و جسم نیز نورانی می‌شود. یکی از چیزهایی که ما امروز خیلی به آن نیاز داریم توکل بر خداست. توکل به معنای این نیست که انسان تنبلی کند و کاری که به عهده خودش است را انجام ندهد و بارش روی دوش خدا باشد و اسمش را توکل بگذارد؛ این تنبلی است نه توکل، خیلی اوقات ما تنبلی می‌کنیم و گله‌مند خدا می‌شویم که چرا این را به ما ندادی. گاهی فقط خیال می‌کنیم توکل کرده‌ایم.