این مسائل کلیدی برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت به‌راحتی بدست نمی‌آید. امام علی(ع) در کتاب نهج‌البلاغه، 40 وصف و ویژگی برای عباد واقعی پروردگار بیان کردند و درباره عباد واقعی و حقیقی می‌فرمایند کسانی که در عرصه عبادت و عبودیت قرار گرفتند و به معنای واقعی عبد شدند، تبدیل به کلیدهایی می‌شوند و درهای هدایت الهی را به روی بندگان باز می‌کنند.
به‌طور یقین بندگی پروردگار کلید سعادت دنیا و آخرت است. این بندگی باید واقعی باشد. عبد بودن بالاترین مقامی است که انسان می‌تواند به آن برسد. پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید بر عهده امت من چهار حق الزامی وجود دارد. نخست گناهکاری که توبه کرده را دوست داشته باشند و او را رد نکنند، همچنین به انسان ناتوان عملاً محبت کنند و دیگر اینکه به انسان‌های نیکوکار محسن کمک کنند. حضرت عیسی در گهواره خود را عبدالله معرفی کرد. امام علی(ع) هر نامه‌ای که به والی‌ها نوشت در بالای آن نامه‌ها خودش را عبدالله معرفی می‌کرد. بندگی خدا مایه افتخار است و بیچاره کسی که بنده هوای نفس و شهوات باشد.