امسال ۶ هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی چهارمحال و بختیاری به زیر کشت ذرت رفت و با پیش‌بینی برداشت ۶۵ تن محصول در هکتار انتظار می‌رود ۴۰۰ هزار تن محصول ذرت در استان برداشت شود.
بیشترین سطح زیر کشت ذرت علوفه‌ای با ۲هزار هکتار در شهرستان‌ شهرکرد، هزار و ۵۰۰ هکتار در فارسان، ۹۰۰ هکتار در بروجن و مابقی در شهرستان‌های دیگر با سطح زیر کشت کمتری در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

نبود خدمات حمایتی
یکی از کشاورزان ذرت‌کار چهارمحال و بختیاری که ۲۵۰ هکتار از مزارع خود را به زیر کشت ذرت علوفه‌ای برده است با گلایه از کیفیت بذر به خبرنگار ایرنا گفت: برخی از بذرها با وجود اینکه گواهی شده هستند اما سبز نمی‌شوند.اکبر نیکخواه کمبود کود ازته را از دیگر مشکلات ذرت‌کاران عنوان کرد و افزود: ذرت از جمله محصولاتی است که نیاز زیادی به کود ازته دارد اما استان همکاری لازم را ندارد و کشاورز باید از بازار آزاد و واسطه‌ها با قیمت گزاف نسبت به تهیه کود اقدام کند.او با بیان اینکه مقدار کود اوره تأمین شده از سوی شرکت خدمات حمایتی برای ذرت‌کاران کافی نیست، اظهار کرد: هر هکتار ذرت هزار کیلو کود اوره نیاز دارد در حالی که ۷۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم بیشتر تأمین نمی‌شود و کشاورز برای تأمین مابه‌التفاوت این کود باید به سراغ بازار آزاد برود و این در حالی است که خرید و فروش کود اوره به صورت آزاد ممنوع است و فقط باید از شرکت خدمات حمایتی تأمین شود.

مشکل نبود مخزن نگهداری علوفه
یکی دیگر از کشاورزان ذرت‌کار چهارمحال و بختیاری گفت: کشاورزان ذرت‌کار در کنار مزارع خود که هر کدام ۱۰ تا ۵۰ یا ۱۰۰ هکتار سطح زیر کشت ذرت علوفه‌ای دارند انبار، مخزن و سیلویی برای نگهداری محصول ندارند در حالی که امور اراضی باید این مجوز را به کشاورزان ذرت‌کار بدهد.
علی غفاری‌نیا ادامه داد: وجود انبار، مخزن و یا سیلوی مخصوص برای نگهداری ذرت موجب می‌شود در صورت نبود مشتری مناسب محصول در انبار نگهداری و در زمان مناسب به بازار عرضه شود.
او در خصوص سیلوی ذرت علوفه‌ای گفت: این سیلو همانند استخری است که کف آن چاهکی وجود دارد که محصول پس از برداشت در آن ریخته و با لودر فشرده و آب آن تخمیر و ضایعات آن وارد چاهک می‌شود که اگر ذرت در این انبارهای استاندارد نگهداری شود از مهر ماه که زمان برداشت محصول فرا می‌رسد تا اردیبهشت سال آینده هیچ اتفاقی برای محصول نمی‌افتد.غفاری‌نیا یادآور شد: در زمان حاضر بیشتر گاوداران استان با توجه به داشتن زیرساخت مناسب نگهداری ذرت علوفه‌ای به اندازه نیاز سال محصول را خریداری می‌کنند اما کشاورزان این زیرساخت را ندارند و مجبور هستند محصول خود را به قیمت ناچیز به گاوداران استان‌های دیگر بفروشند.

نبود مدیریت منسجم
یکی دیگر از ذرت‌کاران چهارمحال و بختیاری نیز گفت: در کنار تحویل کود در زمان نامناسب، نبود بذر گواهی شده باکیفیت و مشکلات ناشی از خشکسالی و کم‌آبی و فروش محصول از دیگر مشکلات این کشاورزان است.این تولیدکننده افزود: در زمان حاضر یک اتحادیه و سرصنفی برای ذرت‌کاران در استان وجود ندارد که به مشکلات ذرت‌کاران بپردازد و با برآورد دقیق و آنالیز قیمت براساس هزینه‌ای که کشاورز می‌کند قیمت خرید را مشخص کند.
وی اظهار کرد: گاوداری‌های بزرگ استان در این فصل که زمان برداشت ذرت علوفه‌ای است برای خرید محصول با کشاورز همراهی و همکاری می‌کنند اما در زمان تسویه حساب به گونه‌ای عمل می‌کنند که رضایت کشاورز جلب نمی‌شود.وی یادآور شد: به همین دلیل کشاورز مجبور است برای بازگشت سرمایه این همه منابع شامل نیروی انسانی، خاک و آب استان که برای تولید محصول هزینه می‌شود را راهی گاوداری‌های استان‌های همجوار کند.
این کشاورز اظهار کرد: با توجه به شرایط خاص آب و هوایی و سرما و همچنین افت محصول، ذرت‌کاران چهارمحال و بختیاری تنها یک ماه فرصت دارند محصول را برداشت و از زمین خارج کنند.

تفاوت قیمت بازار با قیمت تولید
یکی دیگر از ذرت‌کاران چهارمحال و بختیاری نیز با گلایه از قیمت پایین تعیین ‌شده برای خرید ذرت گفت: قیمت امسال ذرت که از کشاورز خریداری می‌شود ۲۲ هزار ریال و قیمت تمام شده که تحویل دامداری‌ها می‌شود ۳۲ هزار و ۵۰۰ ریال است که این قیمت متناسب با هزینه‌های انجام شده برای کاشت، داشت و برداشت نیست.
یاور سلیمی افزود: قیمت تعیین ‌شده ذرت با توجه به افزایش هزینه چاپر، کرایه خودرو و سایر هزینه‌های دیگر، تنها سه پنجم هزینه‌ای است که کشاورزان ذرت‌کار برای کشت این محصول انجام داده‌اند و به تعبیری باز هم دست کشاورزان خالی است.
او یادآور شد: کرایه چاپر از یک ‌میلیون و ۱۵۰ هزار ریال به ۲ میلیون ریال و کرایه خودرو از 3 به 4 میلیون ریال افزایش یافته، این در حالی است که قیمت ذرت نسبت به سال گذشته تنها ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار ریال افزایش یافته است.