امام علی(ع) می‌فرمایند: آگاه باشید که گناهان مثل اسب‌های سرکش می‌ماند و لجام آن کنده شده و افسار ندارد و دستش به جایی بند نیست و اسب هم هر جایی دلش بخواهد به سرعت می‌رود و یک دفعه آن‌ها را به آتش جهنم می‌اندازد.
کسی سوار اسب سرکش می‌شود که لجام اسب دستش نباشد. جوانان این نصیحت حضرت امیرالمؤمنین(ع) را فراموش نکنید که معصیت همان اسب سرکش بی‌لجام است. یک وقت دیدید از دستتان خارج می‌شود و توفیقاتتان می‌رود. آیت‌الله میرزا جواد آقاملکی قریب به این مضمون جمله‌ای دارد، می‌فرماید: ظلمت از ظلمت بلند می‌شود و نور از نور بلند می‌شود. یعنی اگر ما کار زشت انجام دادیم ظلمت آن سبب انجام کار زشت دیگر می‌شود، این است که حضرت، گناه را به اسب سرکش تشبیه کرده و گناهان پشت سر هم انجام می‌شود. یک وقت گنهکار متنبه می‌شود و برمی‌گردد اما یک وقتی این ‌قدر گناهان تکرار می‌شود که آب از سر می‌گذرد، قرآن می‌فرماید: عاقبت بعضی گنهکاران طوری می‌شود که آیات قرآن را تکذیب می‌کنند و به مقام انکار می‌رسند. تقوا مانند مرکب‌های رام است که افسارش دست خودت است که اهل تقوا بر آن‌ها سوار شده‌اند و زمام را دست سوارشونده داده‌اند، نتیجه این می‌شود که آخر آن‌ها را به سوی قرب پروردگار و بهشت می‌برد.